Ο διεθνής διαγωνισμός μετρά τη δυνατότητα που έχουν οι έφηβοι μαθητές να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις που έχουν αποκτήσει στην κατανόηση κειμένου, τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες, ώστε να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της πραγματικής ζωής. Οι εξετάσεις αφορούν τις Φυσικές Επιστήμες, την κατανόηση κειμένου, τα μαθηματικά και προστέθηκαν δύο ακόμη πεδία: «Μαθαίνοντας για έναν Ψηφιακό Κόσμο» και «Αξιολόγηση στην ξένη Γλώσσα».
Από τα 245 σχολεία που θα συμμετέχουν στον διαγωνισμό τα 15 είναι ιδιωτικά, και όλα επελέγησαν με «αυστηρές μεθόδους δειγματοληψίας», ώστε «να εξασφαλιστεί η αντιπροσωπευτικότητά τους σε επίπεδο μαθητών/μαθητριών και σχολείων ανά τη χώρα
Οι επιδόσεις της Ελλάδας στον τελευταίο διαγωνισμό του 2022, στις οποίες συμμετείχαν 81 χώρρες, ήταν απογοητευτικές: Στα μαθηματικά, οι Έλληνες μαθητές κατατάχθηκε στην 44η θέση, στην κατανόηση κειμένου στην 41η θέση και στις φυσικές επιστήμες στην 44η θέση. Επίσης αξιολογήθηκαν στο πεδίο της δημιουργικής σκέψης και η Ελλάδα κατατάχθηκε στην ομάδα χωρών που σημειώνουν χαμηλότερες επιδόσεις από τον μέσο όρο της επίδοσης στις χώρες του ΟΟΣΑ. Βρέθηκε στην 38η θέση, με μ.ο. στις χώρες του ΟΟΣΑ τις 33 μονάδες.
Η πτώση αποτελεί συνέχεια της ολοένα και χαμηλότερης επίδοσης των μαθητών στην κατανόηση κειμένου και τις φυσικές επιστήμες από το 2009.
Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, βρέθηκε στην Αθήνα ο «αρχιτέκτονας» του προγράμματος PISA και διευθυντής Εκπαίδευσης και Δεξιοτήτων του ΟOΣΑ, Αντρέας Σλάιχερ. Είχε συναντήσεις με τον υπουργό Παιδείας και τον πρωθυπουργό και φέρεται να επανάφερε – όπως είχε κάνει και προ 2ετίας – το θέμα της πραγματικής αυτονομίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και την βελτίωση της ποιότητα της διδασκαλίας.
Η Ελλάδα από τον προηγούμενο διαγωνισμό PISA, του 2022, ουσιαστικά προχώρησε σε ένα μέτρο για να βελτιώσει τις επιδόσεις στην κατανόηση κειμένου: συμπεριέλαβε ολόκληρα λογοτεχνικά βιβλία στην εκπαίδευση, εδώ.
Η λογοτεχνική αξία των βιβλίων που επιλέχθηκαν είναι αναμφισβήτητη. Ωστόσο ο προβληματισμός που εκφράζεται είναι αν – για παράδειγμα - το «Αμάρτημα της Μήτρος μου» του Γεώργιου Βιζυηνού, είναι το καταλληλότερο εργαλείο για να εξασκηθούν οι 15χρονοι στο να κατανοούν τη γλώσσα; Άλλωστε οι έφηβοι που θα διαβάσουν με ενδιαφέρον Βιζυηνό ή το «Τιμή και το Χρήμα» του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, πιθανότατα ανήκουν στην ελάχιστη μειοψηφία που δεν έχει πρόβλημα κατανόησης κειμένου. Βιβλία που έχουν γραφτεί τον προηγούμενο αιώνα (όλα τα προτεινόμενα) μάλλον δεν θα φέρουν καλύτερα αποτελέσματα.
Κάτι πάει λάθος, καθώς τα παιδιά, σήμερα διδάσκονται περισσότερο από τις προηγούμενες γενιές, γλώσσα, λογοτεχνία, αρχαία και αρχαία από μετάφραση. Και όμως κατανοούν λιγότερο την μητρική τους γλώσσα.
