Ένας επίδοξος φασίστας είναι και πάλι ο εκλεγμένος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτή είναι η πολιτική μας πραγματικότητα: Ο Ντόναλντ Τραμπ πρόκειται να φέρει στην κυβέρνηση μια ομάδα οπορτουνιστών και λοξών (με επικεφαλής τον εκλεγμένο αντιπρόεδρο, ένα πρόσωπο που κάποτε συνέκρινε τον Τραμπ με τον Χίτλερ). Ακόμα κι αν η γεροντική άνοια καταβάλλει τον εκλεγμένο πρόεδρο, τα τσιράκια του Τραμπ θα συνεχίσουν την επίθεσή του στη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και το Σύνταγμα.
Η παρόρμηση να επιρρίψουμε ευθύνες είναι ισχυρή, επειδή υπάρχουν πολλές. Όταν γραφτεί η ιστορία αυτής της σκοτεινής στιγμής, μεταξύ των υπευθύνων δεν θα είναι μόνο οι ψηφοφόροι του Τραμπ αλλά και οι Αμερικανοί που εξαπατήθηκαν τόσο εύκολα και δεν ψήφισαν ή που ψήφισαν ανεξάρτητους ή τρίτους υποψηφίους λόγω των δικών τους εγωιστικών εμμονών.
Οι αντίπαλοι του Τραμπ θα κατηγορήσουν επίσης τη Ρωσία και άλλες κακόβουλες δυνάμεις. Χωρίς αμφιβολία, οι εχθροί της Αμερικής -μερικοί από τους οποίους ήλπιζαν πολύ σε νίκη του Τραμπ- κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες να πλημμυρίσουν τον δημόσιο χώρο με προπαγάνδα. Σύμφωνα με αναφορές της ομοσπονδιακής και πολιτειακής κυβέρνησης, αρκετές απειλές για βόμβες που φαινόταν να προέρχονται από ρωσικές διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στόχευαν σε περιοχές με ψηφοφόρους από μειονότητες. Αλλά όπως πάντα, τη δύναμη να σταματήσουν τον Τραμπ στις κάλπες την είχαν οι Αμερικανοί ψηφοφόροι και το να κατηγορείς άλλους είναι μια άσκοπη κίνηση.
Τι γίνεται τώρα, λοιπόν;
Ο πρώτος στόχος πρέπει να είναι να διπλασιαστεί κάθε προσπάθεια για την προστασία της αμερικανικής δημοκρατίας. Αν μπορώ να επικαλεστώ τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, αυτό δεν είναι το τέλος ή η αρχή του τέλους. είναι το τέλος της αρχής.
Επί μια δεκαετία, ο Τραμπ προσπαθεί να καταστρέψει τη συνταγματική τάξη της Αμερικής. Η εκλογή του το 2016 ήταν κάτι σαν φάρσα που πήγε πολύ στραβά και πιθανότατα δεν περίμενε ποτέ να κερδίσει. Αλλά όταν ανέλαβε την εξουσία, αυτός και η κυβέρνησή του έγιναν ένα άρμα διαφθοράς, χάους και εξέγερσης. Αφού το εκλογικό σώμα τον έδιωξε, ο Τραμπ βρέθηκε αντιμέτωπος με τις συνέπειες της ανομίας του. Ήξερε ότι η μόνη του ελπίδα ήταν να επιστρέψει στην προεδρία και να καταστρέψει τα τελευταία όργανα στα οποία θα έπρεπε να λογοδοτήσει.
Παραδόξως, ωστόσο, η απερίσκεπτη φιλοδοξία του Τραμπ είναι λόγος ελπίδας. Ο Τραμπ έχει την ψυχή ενός φασίστα αλλά το μυαλό ενός κακομαθημένου παιδιού. Πιθανότατα θα περιβάλλεται από τρομερούς αλλά ανίκανους ανθρώπους. Όλοι τους μπορούν να νικηθούν: στο δικαστήριο, στο Κογκρέσο, σε κρατικά κτίρια σε όλη τη χώρα και στη δημόσια αρένα. Η Αμερική είναι μια ομοσπονδιακή δημοκρατία και οι πολιτείες -τουλάχιστον όσες εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για τη δημοκρατία- έχουν τρόπους να προστατεύσουν τους πολίτες τους από έναν κακόβουλο πρόεδρο. Τίποτα δεν είναι αναπόφευκτο και η δημοκρατία δεν θα πέσει από τη μια μέρα στην άλλη.
Μην με παρεξηγήσετε. Δεν συμβουλεύω εφησυχασμό: η επανεκλογή του Τραμπ δημιουργεί μια εθνική έκτακτη ανάγκη. Αν μάθαμε κάτι από τα τελευταία χρόνια, είναι ότι η καλοπροαίρετη, η παραινετική πολιτική δεν κερδίζει εκλογές. Τώρα είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή να ασκήσουμε το αμερικανικό δικαίωμα της ελεύθερης συνέλευσης, τώρα επειδή ο Τραμπ είναι αποφασισμένος να καταργήσει τέτοια δικαιώματα και να φιμώσει τους αντιπάλους του. Οι Αμερικανοί πρέπει να παραμείνουν αποφασισμένοι και να κάνουν τη φωνή τους να ακουστεί με κάθε ευκαιρία. Θα πρέπει να βρουν και να υποστηρίξουν οργανώσεις και θεσμούς που είναι αφοσιωμένοι στην αμερικανική δημοκρατία, και ειδικά εκείνους που είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν τον Τραμπ στα δικαστήρια. Στις επόμενες εκλογές του 2026 πρέπει να ενθαρρύνουν τους υποψηφίους που θα αντιταχθούν στα σχέδια του Τραμπ και θα σταθούν απέναντι στους νομοθέτες που τον διευκολύνουν να πετύχει τους στόχους του.
Αφού ο Μπαράκ Ομπάμα εξελέγη πρόεδρος το 2008, ο τότε ηγέτης της μειοψηφίας της Γερουσίας, Μιτς Μακ Κόνελ, ορκίστηκε να κάνει τον Ομπάμα πρόεδρο μιας θητείας και τον εμπόδιζε σε κάθε βήμα του. Ο Μακ Κόνελ, φυσικά, νοιαζόταν μόνο για την κατάληψη της εξουσίας από το κόμμα του, και αργότερα, δεν μπόρεσε να δείξει την ίδια γενναιότητα όταν αντιμετώπισε τις επιθέσεις του Τραμπ. Οι πατριώτες Αμερικανοί και οι εκπρόσωποί τους μπορούν τώρα να αναλάβουν παρόμοια δέσμευση, αλλά για ευγενέστερους στόχους: Αν και δεν μπορούν να απομακρύνουν τον Τραμπ από το αξίωμα, μπορούν να δηλώσουν ότι είναι αποφασισμένοι να εμποδίσουν τον Τραμπ να εφαρμόσει τις φρικτές πολιτικές τις οποίες στην εκστρατεία του δεσμεύτηκε να εφαρμόσει.
Οι ενέργειες που θα σταματήσουν τον Τραμπ από το να καταστρέψει την Αμερική το 2025, είναι οι ίδιες που εμπόδισαν πολλά από τα σχέδιά του την πρώτη φορά. Δεν είναι εντυπωσιακές και θα απαιτήσουν συνεχή προσοχή, γιατί οι επόμενες μάχες για τη δημοκρατία θα δοθούν από δικηγόρους και νομοθέτες, στην Ουάσιγκτον και σε κάθε πρωτεύουσα πολιτείας. Τις μάχες θα δώσουν πολίτες που θα συσπειρωθούν σε οργανώσεις και κινήματα για να βγάλουν κι άλλους από την υπνοβασία που οδήγησε την Αμερική σε αυτή τη στιγμή.
Η νίκη του Τραμπ είναι μια ζοφερή μέρα για τις Ηνωμένες Πολιτείες και για τις δημοκρατίες σε όλο τον κόσμο. Έχετε κάθε δικαίωμα να είστε τρομοκρατημένοι, λυπημένοι, σοκαρισμένοι και φοβισμένοι. Σύντομα, ωστόσο, θα πρέπει να ανασκουμπωθείτε, να ισιώσετε τους ώμους σας και να πάρετε μια βαθιά ανάσα. Οι Αμερικανοί που νοιάζονται για τη δημοκρατία έχουν δουλειά να κάνουν.
