Σε κάτι που φαίνεται να είναι μια «τυχαία» νίκη, το Ισραήλ σκότωσε τον υπέρτατο στόχο του: τον Γιαχία Σινουάρ, τον ηγέτη της Χαμάς.
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Ισραήλ Κατς, επιβεβαίωσε χθες, ότι μια από τις χερσαίες επιχειρήσεις στην πόλη Ράφα είχε σκοτώσει τρεις μαχητές, ένας εκ των οποίων αποδείχθηκε ότι ήταν ο Σινουάρ. Το (δημόσιο) Kan Radio του Ισραήλ ανέφερε ότι η δολοφονία του Σινουάρ ήταν «τυχαία» και ότι οι ισραηλινές δυνάμεις δεν είχαν ειδικές πληροφορίες που να δείχνουν ότι βρισκόταν στην περιοχή. Σε δήλωση, νωρίτερα την ίδια ημέρα, ο στρατός είπε ότι «στο κτίριο όπου εξοντώθηκαν οι τρομοκράτες, δεν υπήρχαν ενδείξεις για την παρουσία ομήρων. Οι δυνάμεις που επιχειρούν στην περιοχή συνεχίζουν να επιχειρούν με την απαιτούμενη προσοχή».
Αυτή είναι μια σημαντική νίκη για τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Ήταν ο Σινουάρ, μέχρι πρόσφατα ο επικεφαλής της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς στη Γάζα, ο οποίος σχεδίασε και διηύθυνε τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, που σκότωσαν 1.200 Ισραηλινούς και ξένους υπηκόους, πολλοί από τους οποίους ήταν άμαχοι.
Γεννημένος στη Γάζα το 1962, ο Σινουάρ στρατολογήθηκε στη Χαμάς από τον ιδρυτή της ομάδας, σεΐχη Αχμέντ Γιασίν, τη δεκαετία του 1980. Έγινε επικεφαλής της μονάδας εσωτερικής ασφάλειας της Χαμάς, γνωστής ως Majd. Φυλακίστηκε στο Ισραήλ το 1988 με την κατηγορία της δολοφονίας δύο Ισραηλινών στρατιωτών και τεσσάρων Παλαιστινίων που υποπτευόταν ότι συνεργάζονταν με το Ισραήλ. Πέρασε περισσότερα από 20 χρόνια στη φυλακή, όπου έμαθε να μιλά εβραϊκά και καταβρόχθισε τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης και τις αυτοβιογραφίες πρώην ισραηλινών αξιωματούχων ασφαλείας. («Η φυλακή σε χτίζει», είπε κάποτε σε έναν Ιταλό δημοσιογράφο.)
Ο Σινουάρ αφέθηκε ελεύθερος το 2011 ως μέρος μιας ανταλλαγής κρατουμένων κατά την οποία το Ισραήλ απελευθέρωσε περισσότερους από 1000 Παλαιστίνιους σε αντάλλαγμα για τον Γκιλάντ Σαλίτ, έναν Ισραηλινό στρατιώτη που κρατήθηκε αιχμάλωτος από τη Χαμάς στη Γάζα για περισσότερα από πέντε χρόνια. Αργότερα ανέφερε ότι αυτή η εμπειρία του απέδειξε την αποτελεσματικότητα της κράτησης όμηρου ενός Ισραηλινού στρατιώτη. Μετά την απελευθέρωσή του, ο Σινουάρ παντρεύτηκε, απέκτησε παιδιά και αναρριχήθηκε στις τάξεις της Χαμάς στη Γάζα, μια διαδικασία που τελικά τον οδήγησε να γίνει ο πολιτικός επικεφαλής της Χαμάς, τον Αύγουστο, μετά τη δολοφονία του προκατόχου του Ισμαήλ Χανίγιε στην Τεχεράνη.
Τι ακριβώς θα σημαίνει για τον πόλεμο ο θάνατος του Σινουάρ; Ήταν ο Σινουάρ, και όχι ο Χανίγιε, που εδώ και καιρό στεκόταν σθεναρά αντίθετος σε μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με το Ισραήλ. Ο θάνατός του όχι μόνο αφαιρεί ένα σοβαρό εμπόδιο, αλλά παρέχει επίσης στον Νετανιάχου μια σημαντική νίκη, η οποία θα μπορούσε θεωρητικά να προσφέρει μια εύλογη δικαιολογία για τον τερματισμό των μαχών.
Κι όμως, μπορεί να μην αλλάξει απολύτως τίποτα. Ο Πίτερ Ρίκετς, πρώην διπλωμάτης και σύμβουλος εθνικής ασφάλειας, μου είπε ότι «ο Νετανιάχου δεν ενδιαφέρεται να σταματήσει τώρα τις μάχες στη Γάζα. Οι δυνάμεις του έχουν δυναμική, οι ΗΠΑ ουσιαστικά έχουν σταματήσει να τον πιέζουν για κατάπαυση του πυρός, συγκεντρώνοντας την πολιτική τους ενέργεια στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στο βορρά, δεδομένων των απελπιστικών αναγκών εκεί. Θα συνεχίσει, κατά την άποψή μου, έως ότου το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών είναι ξεκάθαρο και θα κάνει τον απολογισμό του στη συνέχεια. Όμως, οι δεξιοί στο υπουργικό του συμβούλιο απαιτούν να συνεχίσει τον ισραηλινό στρατιωτικό έλεγχο της Γάζας μακροπρόθεσμα και ακόμη και να ξαναρχίσει τον εποικισμό εκεί. Μπορεί ο Νετανιάχου να μην χρειάζεται πλέον κατάπαυση του πυρός, νιώθει ότι μπορεί να «νικήσει» χωρίς αυτή».
Με τον θάνατο του Σινουάρ, είναι όλο και πιο δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ακριβώς θα έμοιαζε τώρα μια τέτοια «νίκη».
