Του R. Haass, Financial Times
Η Μέση Ανατολή έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου είναι όλο και πιο δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να γίνει διάκριση μεταξύ δράσης και αντίδρασης. (...) Σε αυτό το σημείο δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς την επιτυχία των συνομιλιών για τη Γάζα. Ακόμη και πριν από τις δολοφονίες, οι δύο πλευρές δεν συμφώνησαν σχετικά με την έκταση οποιασδήποτε παύσης των εχθροπραξιών ή την αποδοχή της συνεχιζόμενης ισραηλινής στρατιωτικής παρουσίας στη Γάζα. Είναι πολύ πιθανό ότι το μέγιστο που θα επιτευχθεί προς το παρόν είναι η συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Γάζα να έχει πολύ μειωμένη ένταση. (...)
Κρίσιμο είναι τώρα τι μπορούν να κάνουν οι ΗΠΑ για να κατευνάσουν τα πράγματα. Παρ' όλη τη δύναμή της, η αμερικανική επιρροή είναι σαφώς περιορισμένη. Αλλά περιορισμένη δεν σημαίνει ανύπαρκτη.
Η Ουάσιγκτον πρέπει να επικεντρωθεί σε τέσσερα πράγματα. Πρώτον, η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν πρέπει να μειώσει τις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Προφανώς, η επίτευξή της θα είναι πιο δύσκολη από ποτέ. Αλλά το Ισραήλ απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από κάθε στρατιωτική λογική για τη συνέχιση του πολέμου. Έχει επίσης ένα ανανεωμένο κίνητρο να μεταστρέψει τα στρατεύματα και τον εξοπλισμό της σε άλλα μέτωπα και υπάρχει σημαντική εσωτερική πίεση για να απελευθερώσει τους ομήρους του. Άρα η προσπάθεια δεν θα ήταν μάταιη.
Δεύτερον, οι ΗΠΑ πρέπει να πιέσουν το Ισραήλ να παραμείνει ανοιχτό σε μια διπλωματική προσέγγιση της κατάστασης στο νότιο Λίβανο. Είναι απίθανο ο πόλεμος με τη Χεζμπολάχ να άφηνε το Ισραήλ σε καλύτερη κατάσταση, δεδομένων των περισσότερων από 100.000 ρουκετών στο οπλοστάσιο της Χεζμπολάχ, ρουκέτες που μπορούν να φτάσουν σε πυκνοκατοικημένες πόλεις του Ισραήλ και να βλάψουν σοβαρά την ήδη εξασθενημένη οικονομία του. Εν τω μεταξύ, η ιστορία δείχνει ότι μια ισραηλινή κατοχή στον Λίβανο είναι απίθανο να αποφέρει θετικά αποτελέσματα. Ο στόχος πρέπει να είναι να καταστεί δυνατή η επιστροφή των κατοίκων του βόρειου Ισραήλ στα σπίτια τους. Ίσως είναι δυνατή κάποια αμοιβαία απόσυρση δυνάμεων.
Τρίτον, είναι αναπόφευκτο το Ιράν να απαντήσει στον εξευτελισμό από τη δολοφονία του Χανιγιέ στο έδαφός του, λίγες ώρες αφότου συνάντησε τον νέο πρόεδρο του Ιράν και τον ανώτατο ηγέτη του. Είναι λογικό να ασκηθεί πίεση στην Κίνα (η οποία ουσιαστικά εξαρτάται από το ιρανικό πετρέλαιο) να σταθμίσει για να ενθαρρύνει μια περιορισμένη απάντηση από την πλευρά του Ιράν. Στη συνέχεια, όπως τον Απρίλιο, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να πιέσουν για μια περιορισμένη απάντηση από το Ισραήλ.
Τέταρτον, οι ΗΠΑ δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουν τον ευρύτερο, μακροπρόθεσμο στόχο της δημιουργίας μιας πολιτικής εναλλακτικής στη Χαμάς, που θα ήταν πρόθυμη να συμβιβαστεί με λογικούς παλαιστινιακούς πολιτικούς στόχους και να ζήσει ειρηνικά με το Ισραήλ. Η Σαουδική Αραβία παραμένει ένας φυσικός εταίρος σε αυτό. Η προθυμία της να εξομαλύνει τις σχέσεις με το Ισραήλ θα μπορούσε να έχει πραγματικό αντίκτυπο στον πολιτικό διάλογο με το Ισραήλ.
Υπάρχει επίσης κάτι που οι ΗΠΑ πρέπει να αντισταθούν να κάνουν. Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι η Ουάσιγκτον πρέπει να μη στέλνει καθόλου όπλα στο Ισραήλ. Βεβαίως, υπήρχαν ισχυρά επιχειρήματα για τον αποκλεισμό των επιλεκτικών πυρομαχικών, που προκαλούν εκτεταμένες απώλειες αμάχων στη Γάζα. Θα μπορούσε επίσης να επιχειρηματολογήσει κανείς για πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις που σχετίζονται με την ισραηλινή εποικιστική δραστηριότητα (στη Δυτική Όχθη). Και είναι εύλογη η οργή απέναντι στον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος δεν ειδοποίησε τις ΗΠΑ πριν από τη δολοφονία του Χανιγιέ παρά τον κεντρικό ρόλο του στην προσπάθεια διαπραγμάτευσης για κατάπαυση του πυρός και επιστροφή ομήρων.
Αλλά η εστίαση έχει πλέον μετατοπιστεί από τη Γάζα (όπου οι στρατιωτικές επιχειρήσεις έχουν υποχωρήσει από την χειμερινή κορύφωσή τους) προς τον περιορισμό της πιθανότητας να ανοίξει μεγάλο νέο μέτωπο μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ ή μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Σε αυτό το αλλαγμένο πλαίσιο, είναι κρίσιμο το Ιράν να κατανοήσει ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ είναι ισχυρή και ότι η ένοπλη κλιμάκωση από την πλευρά του ή των πληρεξουσίων του δεν θα επιτύχει τους επιθυμητούς στόχους.
Ένα τελευταίο σημείο. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα η παροχή όπλων στο Ισραήλ να αυξήσει την επιρροή των ΗΠΑ στον τρόπο με τον οποίο τα χρησιμοποιεί. Η κυβέρνηση Μπάιντεν ήταν απρόθυμη να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι κατά τη διάρκεια της κρίσης στη Γάζα και κοίταξε σε μεγάλο βαθμό από την άλλη πλευρά, καθώς το Ισραήλ προέβη σε ενέργειες αντίθετες προς τα συμφέροντα της Αμερικής και -κατά καιρούς- αναμφισβήτητα αντίθετες και προς τα δικά του. Οι ΗΠΑ μπορεί να θέλουν να επανεξετάσουν αυτή τη θέση, δεδομένου ότι θα μπορούσε σύντομα να βρεθούν να υποστηρίζουν έναν άλλο πόλεμο, ή ακόμα και να πολεμούν σε αυτόν.
