Μετά από την ασυνεννοησία που επί δέκα και πλέον ημέρες εμπόδιζε τις συνιστώσες του Νέου Λαϊκού Μετώπου να καταλήξουν σε μια κοινή πρόταση για το πρόσωπο που θα προτείνουν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως κοινής αποδοχής Πρωθυπουργό, προχθές κατάφεραν επιτέλους να συμφωνήσουν τουλάχιστον για το πρόσωπο που όλο το μπλοκ της Αριστεράς θα πρότεινε ως υποψήφιο Πρόεδρο της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Επρόκειτο για τον παλαίμαχο κομμουνιστή Αντρέ Σασαίν, 74 χρόνων.
Στον πρώτο γύρο των ψηφοφοριών που άρχισαν χθες το απόγευμα μετά τη λήξη του πανηγυρικού τελετουργικού της έναρξης της κοινοβουλευτικής περιόδου, ο Σασαίν πρώτευσε με 200 ψήφους έναντι των 124 που συγκέντρωσε η προηγούμενη Πρόεδρος της απελθούσας προεδρικής πλειοψηφίας Γιαέλ Μπρών-Πιβέ, ενώ ο Σεμπαστιέν Σενύ που στηρίχτηκε από την λεπενική Εθνική Συσπείρωση άθροισε το σύνολο της κοινοβουλευτικής δύναμης της Ακροδεξιάς.
Στον δεύτερο γύρο η Γιαέλ Μπρων-Πιβέ ανέτρεψε τη σειρά κατάταξης του πρώτου γύρου συγκεντρώνοντας 210 ψήφους ενώ ο Σασαίν πέρασε δεύτερος με 202 ψήφους. Κανένας βέβαια δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία γι' αυτό και η εκλογή του Προέδρου της νέας Εθνοσυνέλευσης κρίθηκε στον τρίτο γύρο ενόψει του οποίου υπήρξε ένα σασπένς που έγινε εντονότερο εξαιτίας του οριακού αποτελέσματος του δεύτερου γύρου.
Στον τρίτο γύρο κέρδισε η Μπρων-Πιβέ με 220 ψήφους έναντι των 207 που πήρε ο υποψήφιος του Νέου Λαϊκού Μετώπου. Στο Προεδρικό Μέγαρο τρίβανε τα χέρια τους καθότι ο Εμμανουέλ Μακρόν περίμενε να δει ποια θα ήταν τα μηνύματα που θα έστελνε η εκλογή του νέου Προέδρου της Εθνοσυνέλευσης για να οριστικοποιήσει τις αποφάσεις του σχετικά με το χειρισμό της πολύ λεπτής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί με τον αναγκαστικό διορισμό της υπό τον Γκαμπριέλ Αττάλ προσωρινής υπηρεσιακής κυβέρνησης τουλάχιστον μέχρι την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Είναι προφανές ότι με την ανοιχτή στήριξη των πρώην Ρεπουμπλικανών, των οποίων ο υποψήφιος Πρόεδρος της Βουλής απεσύρθη υπέρ της Μπρων-Πιβέ του κεντρικού μπλοκ, ο Εμμανουέλ Μακρόν έκανε μια πρώτη επιτυχημένη δοκιμή του συμφώνου συνεργασίας μεταξύ των δυνάμεων της δημοκρατικής δεξιάς, που πρώτος είχε προτείνει ο διάδοχος του Ερίκ Σιοτί, Λωράν Βωκιέζ. Μόνο που αυτό είναι ένα παιχνίδι με τη φωτιά μέσα σε μια πυριτιδαποθήκη σαν και αυτή στην οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί ένα εκλογικό σώμα που ύστερα από τρεις αλλεπάλληλες αναμετρήσεις στις οποίες συμμετείχε σπάζοντας το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ συμμετοχής (ευρωεκλογές, δεύτερος και τρίτος γύρος βουλευτικών εκλογών) συνεχίζει να πολώνεται πολιτικά νιώθοντας ότι παίζονται σκοτεινά παιχνίδια στην πλάτη του χωρίς να λαμβάνεται υπόψη από τους θεματοφύλακες των αντιπροσωπευτικών θεσμών. Αλλιώς ψηφίζει και αλλιώς κυβερνιέται. Ψήφισε μια εθνοσυνέλευση με ριζικά διαφορετική σύνθεση και βρίσκεται με μια Εθνοσυνέλευση στην οποία Πρόεδρος παραμένει η ίδια.
Ήδη η αντίδραση του Σασαίν, ο οποίος μετά το τέλος της τρίτης ψηφοφορίας μίλησε για "κλοπή της νίκης του από μια παρά φύση συμμαχία" προοιωνίζεται μια προβληματική συνέχεια. Εκτός και αν στην επόμενη στροφή, που θα είναι ο διορισμός ενός μη υπηρεσιακού Πρωθυπουργού, ο Μακρόν δοκιμάσει και μια συμμαχία με τους σοσιαλδημοκράτες και τους οικολόγους, ακολουθώντας τη γραμμή του σημερινού Πρωθυπουργού Γκαμπριέλ Αττάλ.
Το πρόβλημα, όμως, θα παραμένει και θα είναι πολύ σοβαρό. Μια δημοκρατία, όπως η Πέμπτη Γαλλική, που σχεδιάστηκε για να ισορροπεί μεταξύ δυο πολιτικών πόλων είναι αδύνατο να κυβερνηθεί υπό τις συνθήκες της μεταβλητής γεωμετρίας που δημιουργεί η αρχιτεκτονική των τριών μπλοκ. Εκτός αν αλλάξει το πολίτευμα.
