Η Αμερική παίζει με τη φωτιά

Η απόπειρα δολοφονίας του πρώην προέδρου Τραμπ ήταν σοκαριστική - αλλά δεν εξέπληξε. Γιατί στην Αμερική τα πάντα έχουν μετατραπεί σε πολιτικά, τα πολιτικά έχουν μετατραπεί σε ενστικτώδη και τα τελευταία προκαλούν συμπεριφορές ανείπωτης βίας -όπως τώρα. Όλοι το βλέπουν, το αισθάνονται, το προβλέπουν. Κάποιοι κάνουν ό,τι μπορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στην τηλεόραση για να φέρουν περισσότερη βία. Και ιδού τα αποτελέσματα. Δεν τελειώσαμε με αυτά. Τα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών προειδοποιούν ότι θα έρθουν περισσότερα.

Είχαμε παρακολουθήσει έναν τρελό που πυροβόλησε ένα μέλος του Κογκρέσου στο κεφάλι. Μετά είδαμε σφαίρες να ρίχνονται σε μέλη του Κογκρέσου που έπαιζαν μπάλα. Μετά είχαμε την κτηνωδία και τη βία στις 6 Ιανουαρίου. Μετά, ένας τρελός χτύπησε βάναυσα τον σύζυγο της Νάνσι Πελόζι. Και τώρα, μια σφαίρα παρολίγον θα σκότωνε τον Τραμπ.

Η αντίδραση τόσων πολλών, τόσο γρήγορα δείχνει γιατί η εκτόνωση της έντασης είναι απίθανη. Μέσα σε λίγα λεπτά, επιφανείς Ρεπουμπλικάνοι κατηγόρησαν τον πρόεδρο Μπάιντεν, τη Μυστική Υπηρεσία, τα μέσα ενημέρωσης ως υπεύθυνους. Και επιφανείς Δημοκρατικοί κατηγόρησαν τη βίαιη ρητορική του ίδιου του Τραμπ για την εναντίον απόπειρα δολοφονίας.

Η αντιστροφή της τάσης προς τη λεκτική και υλική βία απαιτεί καθαρές απόψεις για ορισμένες από τις βαθύτερες αιτίες της:

1. Μια από αυτές είναι ο ισχυρισμός ότι τα πάντα είναι πολιτική: Ότι η πολιτική έχει εισχωρήσει στα πάντα, σε όσα λατρεύουμε, σε ό,τι οδηγούμε, στον τόπο που ζούμε, πού ψωνίζουμε, στα βιβλία που διαβάζουμε, στις λέξεις που αποφεύγουμε. Αυτό είναι καλό για να προκαλούνται περιττές εντάσεις, είναι όμως λάθος.

2. Δεύτερη, ότι μας απορροφά όλους: Σε προηγούμενες εποχές η πολιτική εθεωρείτο σε μεγάλο βαθμό βαρετή και  ενδιέφερε τους επαγγελματίες και τους λάτρεις της πολιτικής. Τώρα, όλοι απορροφώνται από αυτήν: Διευθύνοντες σύμβουλοι (Elon Musk), επενδυτές (David Sacks και Reid Hoffman), ηθοποιοί (George Clooney), αστέρες του αθλητισμού (Aaron Rodgers).

3. Οι προκαταλήψεις με τις οποίες μας βομβαρδίζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Οι πιο δυνατές, προκλητικές, πολεμοχαρείς φωνές αντηχούν πιο δυνατά στις περισσότερες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Είναι ο ταχύτερος τρόπος για να αποκτηθούν οπαδοί και φήμη. Διαβάστε το Χ σε στιγμές μετά τους πυροβολισμούς - είναι συχνά τρομακτικό και αηδιαστικό.

4. Σπλαχνικό vs. ακαδημαϊκό. Η πολιτική δεν διεξάγεται πλέον με τους ακαδημαϊκούς όρους της δεκαετίας του 1990 και του 2000: Υψηλότεροι φόροι έναντι χαμηλότερων φόρων, ελαφρύτερες έναντι βαρύτερων κανονιστικές ρυθμίσεις, περισσότερες στρατιωτικές δαπάνες έναντι λιγότερων. Τώρα πρόκειται για την ταυτότητά μας: Τον πατριωτισμό μας, τις αξίες μας, τα συναισθήματα και τις συγκινήσεις μας. Έτσι, οι επιθέσεις μοιάζουν προσωπικές, όχι πολιτικές.

5. Υπαρξιακές. Και οι δύο πλευρές πλαισιώνουν αυτές τις εκλογές όχι ως μια μάχη για μια τετραετία, αλλά ως μια «μάχη για την Αμερική και την ανθρωπότητα». Οι άνθρωποι δεν απειλούν με εμφύλιους πολέμους για τις προσαρμογές COLA ή για τους δικαιούχους κοινωνικής ασφάλισης. Το κάνουν για «να σώσουν» το έθνος και το είδος μας.

Τελικό αποτέλεσμα: Περισσότερη βία.

Εδώ και ένα χρόνο, κορυφαίοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι μας λένε ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι ένας σαφής και υπαρκτός κίνδυνος για την Αμερική. Το βλέπουν στις συζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις τηλεφωνικές απειλές προς μέλη του Κογκρέσου και προς υποψηφίους καθώς και στα δεδομένα των αρχών ασφαλείας. Και τώρα το είδαμε όλοι στην παρ' ολίγον δολοφονία ενός προεδρικού υποψηφίου.