H αποχή σε αυτές τις εκλογές είναι ο ελέφαντας στο δωμάτιο και αν τα κομματικά επιτελεία δεν το αντιληφθούν και μείνουν στα «ξερά» ποσοστά τους, θα την βρουν μπροστά τους στο μέλλον. Και αυτό θα είναι κακό τόσο για τα κόμματα, όσο -κυρίως- για τη Δημοκρατία.
Λόγοι αποχής: Προφανώς σε αυτό το πρωτόγνωρο ρεκόρ, έπαιξαν ρόλο (α) ότι ήταν η πέμπτη κάλπη σε ένα χρόνο, (β) ότι δεν υπήρχε σασπένς για την πρώτη θέση, (γ) ότι οι ευρωεκλογές είναι οι μόνες εκλογές που δίνουν εντολή εκπροσώπησης αλλά όχι διακυβέρνησης (ενώ στις δημοτικές εκλέγεται δήμαρχος, στις περιφερειακές περιφερειάρχης, στις βουλευτικές πρωθυπουργός) και (δ) ότι οι πολίτες αισθάνθηκαν πως τη Δευτέρα μετά τις εκλογές δε θα αλλάξει κάτι στη ζωή τους.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο: Κανένα από τα «mainstream» κόμματα δεν κατάφερε να «γοητεύσει» το εκλογικό κοινό, δεν μπόρεσε δηλαδή να στείλει στις κάλπες μεγάλη μερίδα των εν δυνάμει ψηφοφόρων του.
Και τα τρία κόμματα πέρασαν κάτω από τον πήχη που είχαν θέσει. Ο κ. Μητσοτάκης ήθελε 33%, ο κ. Κασσελάκης στις ομιλίες του έκανε λόγο για 20%, ο κ. Ανδρουλάκης για μεγάλη αύξηση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και δεύτερη θέση. Κανείς δεν τα κατάφερε, όλοι είναι στη μεριά των χαμένων.
Μισή ικανοποίηση: Και οι τρεις όμως έχουν και λόγους για να είναι «λιγότερο στεναχωρημένοι» από το αποτέλεσμα της Κυριακής. Ο κ. Μητσοτάκης γιατί εξακολουθεί μετά από 5 χρόνια να διατηρεί μεγάλη διαφορά από το δεύτερο κόμμα, χωρίς να διαφαίνεται πειστικά ανατροπή της πρωτοκαθεδρίας του από κάποιον από τους αντιπάλους του. Ο κ. Κασσελάκης γιατί πήρε τη δεύτερη θέση και η Νέα Αριστερά κατέγραψε πολύ χαμηλές πτήσεις. Ο κ. Ανδρουλάκης γιατί μείωσε περαιτέρω τη διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ (σε σχέση με τις εθνικές εκλογές) και, αν πριν την Κυριακή το κόμμα του κ. Κασσελάκη θεωρούνταν το κυρίαρχο στο χώρο της Κεντροαριστεράς, πλέον, με τη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ μόλις στο 2,1%, το παιχνίδι αυτής της -μικρού βεληνεκούς προς ώρας- κυριαρχίας μπορεί να ανοίξει ξανά.
Το άλλοθι: Οι παραπάνω λόγοι «ικανοποίησης» έχουν όμως ένα κοινό χαρακτηριστικό. Και οι τρεις ηγέτες στηρίζονται στην αδυναμία του αντιπάλου. Η έλλειψη ελκτικότητας ή «γοητείας» είναι προφανής και για τους τρεις παίκτες. Τα αποτελέσματα της έρευνας της aboutpeople είναι ξεκάθαρα: Οι 9 στους 10 από εκείνους που πήγαν στις κάλπες την Κυριακή δεν έμειναν ευχαριστημένοι από τον διάλογο μεταξύ των κομμάτων κατά την προεκλογική περίοδο, ενώ το 54,2% δήλωσε ότι έκανε την επιλογή του λιγότερο κακού κόμματος, ενώ μόνο 4 στους 10 ψήφισαν κάποιο κόμμα θετικά.
Με δεδομένο ότι οι εθνικές εκλογές δεν είναι στον ορίζοντα, και τα τρία κόμματα διαθέτουν τον αναγκαίο χρόνο για να ανασυνταχθούν, να θέσουν προτεραιότητες, να προτείνουν λύσεις. Και ναι, να προσπαθήσουν να «γοητεύσουν» τόσο εκείνους που πήγαν στις κάλπες την Κυριακή, όσο -και κυρίως- εκείνους που έστειλαν το δικό τους μήνυμα απέχοντας από τη διαδικασία.
(*) Ο Πέτρος Ιωαννίδης είναι πολιτικός αναλυτής, aboutpeople
