Mια από τις σοβαρότερες παρενέργειες της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι ήδη από ότι φαίνεται η διόγκωση της ασάφειας σε ότι αφορά την πυρηνική αποτροπή.
Από την επόμενη μέρα της έναρξης της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης το Κρεμλίνο δεν σταμάτησε ποτέ να προειδοποιεί ότι η επίθεση σε στόχους εντος της ρωσικής επικρατείας ενέχει τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου.
Στην διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου 1947-91 υπήρχε η σιωπηρή παραδοχή ότι οι εθνικές επικράτειες των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ είναι στο απυρόβλητο κάθε μορφής επίθεσης.
Η πρωτοβουλία Μπάιντεν, η όποια από ότι φαίνεται στηρίζεται από την συντριπτική πλειοψηφία των χωρών- μελών του ΝΑΤΟ να επιτρέψει στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει αμερικανικά όπλα και οπλικά συστήματα για να πλήξει στόχους εντός της ρωσικής επικράτειας είναι σταθμός στην Ιστορία της Πυρηνικής Στρατηγικής.
Είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ ανάβουν πράσινο φως σε επίθεση κατά στόχων που βρίσκονται εντός της επικράτειας μιας Πυρηνικής Δύναμης.
Είναι πολιτικά και επιχειρησιακά αδιανόητο η Μόσχα να μην σηκώσει το γάντι που της πέταξε η Ουάσιγκτον.
Στην λογική της Ισοδύναμης Κλιμάκωσης η Ρωσία θα μπορούσε να προσπαθήσει να εμποδίσει την προώθηση οπλικών συστημάτων της Δύσης στο έδαφος της Ουκρανίας μια κίνηση που εμπεριέχει τον κίνδυνο να πληγούν χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και να τεθεί θέμα ενεργοποίησης του άρθρου 5 του Καταστατικού Χάρτη της Ατλαντικής Συμμαχίας.
