Οι Financial Times, στέκονται στον αντίκτυπο των επεισοδίων στην Προεδρία Μπάιντεν, ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου. Όπως τονίζει η εφημερίδα, οι Ρεπουμπλικάνοι κατηγορούν τον Αμερικανό Πρόεδρο ότι απέτυχε να καταπνίξει τις διαδηλώσεις και να αποκαταστήσει την τάξη.
Ιδιαίτερος προβληματισμός επικρατεί στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών και για το χειρισμό της κρίσης στο Μεσανατολικό, καθώς οι εξελίξεις έχουν φέρει τον Λευκό Οίκο σε δύσκολη θέση. Παράλληλα, έχουν αποσπάσει την προσοχή από τις δίκες του Τραμπ, οι οποίες μπήκαν σε δεύτερη μοίρα.
Ο ίδιος ο Τραμπ, εκμεταλλεύεται την κατάσταση, κάνοντας λόγο για «κατάληψη των πανεπιστημίων από ριζοσπάστες» και παρουσιάζοντας τον Μπάιντεν ως αδύναμο και απρόθυμο να αντιμετωπίσει τους αριστερούς επικριτές του ή να διατυπώσει πιο έντονα δημόσια σχόλια για το θέμα.
Ακόμη πιο ακραίες θέσεις διατυπώνουν άλλοι Ρεπουμπλικάνοι, όπως ο γερουσιαστής Τομ Κότον, ο οποίος αναφέρθηκε σε «μικρές Γάζες, γεμάτες μίσος μέσα στα αμερικανικά πανεπιστήμια», Financial Times.
Mνήμες ’68 για τους Δημοκρατικούς
Ο Μπάιντεν πρέπει να μάθει από την καταστροφή που προκάλεσαν στους Δημοκρατικούς οι διαδηλώσεις του 1968, σημειώνει η Wall Street Journal και θυμίζει την δραματική τροπή που πήρε η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Χιούμπερτ Χάμφρεϊ για την Προεδρία, καθώς τα τηλεοπτικά δίκτυα διέκοψαν τη μετάδοση για να προβάλουν εικόνες από την επέμβαση της Εθνοφρουράς εναντίον διαδηλωτών για το Βιετνάμ, έξω από τον χώρο του Συνεδρίου στο Σικάγο.
Ο Τζο Μπάιντεν, συνεχίζει η εφημερίδα, σε αντίθεση με τον Χάμφρεϊ, ο οποίος ως αντιπρόεδρος του Λίντον Τζόνσον, ήταν ανήμπορος να βάλει τέλος στον πόλεμο του Βιετνάμ, έχει τρόπους να πιέσει το Ισραήλ να τερματίσει τον πόλεμο στη Γάζα ή τουλάχιστον να μειώσει τη βία. Αλλά αν αποτύχει, οι Δημοκρατικοί θα έχουν λόγους να ανησυχούν για επανάληψη του 1968 και θα πρέπει να βρουν τρόπο για να αποτρέψουν τα χειρότερα, Wall Street Journal.
«Θερίζουν αυτά που έσπειραν»
Τα πανεπιστήμια της Αμερικής θερίζουν αυτό που έσπειραν, σχολιάζει το Atlantic, επισημαίνοντας ότι για χρόνια τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα των ΗΠΑ, εξυμνούσαν τον ακτιβισμό τον οποίον τώρα καταστέλλουν. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων βρίσκονται σε αδιέξοδο, καθώς η μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζουν, δεν είναι μόνο ο νόμος αλλά και η δική τους ρητορική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Cornell, ένα από τα πολλά πανεπιστήμια που υπερασπίζονται την κληρονομιά του φοιτητικού ακτιβισμού όταν βολεύει, αλλά σήμερα καταδικάζει τη δράση των διαμαρτυρόμενων φοιτητών και καλεί την αστυνομία.
Από την άλλη πλευρά, όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος του Atlantic, οι φοιτητές που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις, θεωρούν ότι ο ακτιβισμός τους συνδέει με ιστορικές κινητοποιήσεις του παρελθόντος.
Στο Κολούμπια, η αίσθηση των φοιτητών ότι η δράση τους αποτελεί τη συνέχεια της κληρονομιάς των διαδηλώσεων για το Βιετνάμ το 1968, είναι ευρέως διαδεδομένη. Μάλιστα, αρκετοί είναι εκείνοι που επέλεξαν το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, θεωρώντας τη μακρά ιστορία του στον φοιτητικό ακτιβισμό ως «μέρος του brand», the Atlantic.
«Γενιά ανώνυμων διαδηλωτών»
Mία άλλη πτυχή των διαδηλώσεων επιχειρούν να φωτίσουν οι New York Times, κάνοντας λόγο για «ακτιβισμό της κουκούλας», καθώς πολλοί από τους συμμετέχοντες κρύβουν την ταυτότητα τους. Η επιλογή αυτή είναι πολωτική, υποστηρίζει η εφημερίδα και συνεχίζει: «Στις πανεπιστημιουπόλεις από τη Νέα Αγγλία έως τη Νότια Καλιφόρνια, φοιτητές που ηγούνται ενός από τα μεγαλύτερα κινήματα διαμαρτυρίας των τελευταίων δεκαετιών φορούν μάσκες προσώπου και παλαιστινιακά μαντήλια, σε μια προσπάθεια να προστατεύσουν την ανωνυμία τους».
Αρκετοί από τους σπουδαστές, υποστηρίζουν ότι κρύβουν τα πρόσωπα τους γιατί δέχονται απειλές από φιλο-ισραηλινές ομάδες, οι οποίες τους κατηγορούν για αντισημιτισμό. «Αν πω το όνομά μου, χάνω το μέλλον μου», είπε στην εφημερίδα ένας μασκοφόρος διαδηλωτής.
Από την άλλη, Εβραίοι φοιτητές φοβούνται ότι η ανωνυμία οδηγεί σε επικίνδυνες και μισαλλόδοξες τακτικές εναντίον τους. Ορισμένοι μάλιστα, δε διστάζουν να παρομοιάσουν τους διαδηλωτές με μέλη της Χαμάς ή της Κου Κλουξ Κλαν.
Εκτός από τις κουκούλες, οι σημερινές πανεπιστημιουπόλεις έχουν και μία τελείως διαφορετική ανθρωπογεωγραφία. Κάποτε καταλαμβάνονταν κυρίως από λευκούς άνδρες, τώρα όμως φιλοξενούν ένα ευρύ φάσμα εθνοτικών μειονοτήτων και ξένων φοιτητών που σπουδάζουν με βίζα, New York Times.
Επέκταση των διαδηλώσεων στη Μέση Ανατολή
Σύμφωνα με τον Economist, στον χορό των διαδηλώσεων μπαίνουν όλο και περισσότεροι φοιτητές σε πανεπιστήμια στη Μέση Ανατολή. Κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν σε Λίβανο, Αίγυπτο, Ιορδανία, Κουβέιτ και Τυνησία.
Ωστόσο, οι αρχές έσπευσαν να περιορίσουν την έκταση τους, καθώς οι αραβικές κυβερνήσεις «αντιπαθούν» τις μαζικές διαδηλώσεις. Παρά τον φιλοπαλαιστινιακό χαρακτήρα του φοιτητικού ξεσηκωμού, οι ηγέτες του αραβικού κόσμου παραμένουν επιφυλακτικοί στις δημόσιες εκδηλώσεις δυσαρέσκειας. Είναι ενδεικτικό ότι τον περασμένο Απρίλιο, οι αιγυπτιακές αρχές συνέλαβαν διαδηλωτές υπέρ των Παλαιστινίων, Εconomist.
