«Περισσότερο θάρρος» από τράπεζες και εποπτικές αρχές για την ολοκλήρωση της τραπεζικής ενοποίησης στην Ευρωζώνη ζητά ο απερχόμενος επικεφαλής εποπτείας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Andrea Enria.
Σε συνέντευξή του στους Financial Times δύο μήνες προτού ολοκληρωθεί η θητεία του (τον διαδέχεται η αντιπρόεδρος της γερμανικής κεντρικής τράπεζας, Claudia Buch), χαρακτηρίζει ως «προσωπική του στεναχώρια» ότι η τραπεζική αγορά της Ευρωζώνης γίνεται «ολοένα και πιο κατακερματισμένη στη βάση των εθνικών γραμμών». Κάτι που επιβαρύνει τους πάντες με υψηλότερο κόστος και κάνει την οικονομία πιο ευάλωτη, καθώς οι τράπεζες δεν μπορούν να απορροφούν ένα πλήγμα σε μία οικονομία με τη βοήθεια των κερδών τους σε μία άλλη.
«Διαιωνίζουμε τον κατακερματισμό στις θεσμικές μας παρεμβάσεις, είτε πρόκειται για την ενοποίηση του τραπεζικού συστήματος είτε για το δίχτυ ασφαλείας, κι αυτό είναι το βασικό πρόβλημα που πρέπει να διορθώσουμε», υποστηρίζει. Στην έλλειψη διασυνοριακού ανταγωνισμού εντός της Ευρωζώνης αποδίδει και την πρακτική των τραπεζών να αυξάνουν τα επιτόκια χορηγήσεων περισσότερο από εκείνα στις καταθέσεις.
Ο 62χρονος τραπεζίτης, που υπήρξε ο πρώτος επικεφαλής (επί 8 χρόνια) της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής προτού μετακινηθεί στην ΕΚΤ, παραδέχεται ότι το Μάρτιο, όταν κατέρρευσε η αμερικανική Silicon Valley Bank και η Credit Suisse υποχρεώθηκε να διασωθεί από την UBS, «πραγματικά τρόμαξε από την ταχύτητα με την οποία οι επενδυτές προχωράνε από τον ένα αδύναμο κρίκο στον επόμενο». Υποστηρίζει ότι οι εποπτικές αρχές «πρέπει να δίνουν μεγάλη προσοχή σε αυτού του είδους τη δυναμική», εξετάζοντας «κινδύνους χρηματοδότησης και ρευστότητας των τραπεζών».
Αναφερόμενος στις προσπάθειες δημιουργίας ενός κοινού συστήματος εγγύησης καταθέσεων στην τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης, έκανε λόγο για «έναν ιστό αράχνης από κόκκινες γραμμές από τα κράτη μέλη» στον οποίο βυθιζόταν κάθε σχετική προσπάθεια. Ακόμα κι έτσι, πιστεύει ότι οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές μπορούν να ενθαρρύνουν τις τράπεζες να επεκταθούν πέρα από τα εθνικά σύνορα, αρκεί να ξεπεράσουν «ένα στοιχείο μυωπίας». Κάτι αντίστοιχο πιστεύει ότι διακατέχει και τις τράπεζες, οι οποίες «δεν κάνουν αρκετά για να κάνουν την τραπεζική ένωση να δουλέψει όσο το δυνατόν καλύτερα».
