Υπάρχει (πολιτική) ζωή και χωρίς το TikTok. Το απέδειξαν οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Έπειτα από τον διαγωνισμό στυλ και ατάκας στα δημοφιλή σόσιαλ της νεολαίας που είδαμε στις βουλευτικές εκλογές και στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, ένα νέο μοντέλο πολιτικής και πολιτικών αναδείχθηκε από τις κάλπες της αυτοδιοίκησης. Νέα πρόσωπα, με ήπιο τεχνοκρατικό προφίλ, που πολλούς τους ανακαλύψαμε μετά την εκλογή τους, έκαναν αθόρυβα τις καμπάνιες τους και είπαν στους πολίτες κάτι που τους ενδιέφερε. Ανταμείφθηκαν για την ουσία και τη σοβαρότητα του λόγου τους και όχι επειδή κρύφτηκαν πίσω από επικοινωνιακά τρυκ.
Η επικοινωνία χωρίς ουσία είναι σαν το ακουστικό κέρας, μεταφέρει τους ήχους του περιβάλλοντος χωρίς δυνατότητα περαιτέρω ενίσχυσης ή επεξεργασίας τους -το όφελος σύντομα χάνεται. Ακόμα και αν η αξιοποίησή της διασφαλίσει μια εκλογή δεν μπορεί να εξασφαλίσει ένα μέλλον. Ίσως η ασύμμετρη επένδυση στην επικοινωνία να είναι μια αιτία για τις μεγάλες ανατροπές που είδαμε να συμβαίνουν τόσο σύντομα μετά τις βουλευτικές εκλογές. Οι πολίτες πρόσφεραν μια άνετη δεύτερη θητεία στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά όπως φάνηκε δεν τη συνόδευσαν με μια λευκή επιταγή.
Τα Τέμπη, οι Κροάτες χούλιγκαν, η διάλυση του κρατικού μηχανισμού, οι καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες άρχισαν να συσσωρεύονται πάνω στη συνεχιζόμενη ακρίβεια, η οποία προκαλεί δυσαρέσκεια τόσο στα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα όσο και στα ανώτερα. Κανένας δεν θέλει να πληρώνει για τρόφιμα και αγαθά παραπάνω από όσο αξίζουν πραγματικά για να θησαυρίζουν οι κερδοσκόποι. Η κοινωνία μπορεί να μην εξεγείρεται στους δρόμους, στέλνει όμως σταθερά το μήνυμα της μέσω των δημοσκοπήσεων, που όλες καταγράφουν υψηλά ποσοστά δυσαρέσκειας από το κυβερνητικό έργο.
Για πόσο ακόμα θα μπορούσε να περνά χωρίς γρατσουνιά η κυβέρνηση μέσα από τις μυλόπετρες των κρίσεων; Η αλαζονική απαίτηση να επαναβεβαιωθεί η απόλυτη κυριαρχία της ΝΔ στις 13 Περιφέρειες και στους 3 μεγάλους Δήμους, η οποία ισοδυναμούσε σχεδόν με διορισμό των Περιφερειαρχών και των Δημάρχων από την κυβέρνηση, της προσέδωσε καθεστωτικά χαρακτηριστικά. Ακόμα και αδύναμες υποψηφιότητες επιχειρήθηκε να επιβληθούν από την κυβέρνηση στην κοινωνία με το «έτσι θέλω» ή με απαράδεκτους εκβιασμούς.
Ο θυμός, η διαφωνία, η απογοήτευση, η απόρριψη βρήκαν διέξοδο σε μια σχετικά ανώδυνη κάλπη, από την οποία όμως προκύπτουν πολιτικά συμπεράσματα που δεν γίνεται να προσπεραστούν αβασάνιστα. Η κυβέρνηση δεν απειλείται από την αντιπολίτευση σε αυτή τη φάση. Δεν μπορεί, ωστόσο, να αγνοήσει το υπόστρωμα δυσαρέσκειας που υπάρχει στην κοινωνία, το οποίο δεν βρίσκει μια πολιτική έκφραση με χαρακτηριστικά κυβερνησιμότητας, εκφράζεται όμως όπου και όπως μπορεί. Και από ψηφοφόρους της ΝΔ, οι οποίοι είτε απείχαν από την εκλογική διαδικασία, όπως και πολλοί ψηφοφόροι άλλων πολιτικών αποχρώσεων, είτε επέλεξαν υποψήφιους από άλλους πολιτικούς χώρους.
Το πλεονέκτημα για την κυβέρνηση είναι ότι δέχθηκε το πλήγμα τέσσερις μήνες μετά την επανεκλογή της, άρα ο κ. Μητσοτάκης έχει το χρονικό περιθώριο για διορθωτικές κινήσεις εφόσον το εννοεί ότι πήρε το μήνυμα. Χρονικό πλεονέκτημα έχει και η αντιπολίτευση για να προσαρμόσει τη στρατηγική της στη διαφαινόμενη επιθυμία να πάψει η μονοκρατορία του ενός κόμματος. Αρκεί να αντιληφθεί ότι η επένδυση των πολιτών σε πρόσωπα της αυτοδιοίκησης δεν σημαίνει αυτόματα και πολιτική επένδυση σε κόμματα, άρα σε άκοπη ανατροπή του υπάρχοντος συσχετισμού δυνάμεων. Ώριμα φρούτα δεν υπάρχουν για κανέναν.
