Η Χαμάς άρχισε να γίνεται γνωστή από την δεκαετία του 1970 ως το παλαιστινιακό παρακλάδι της σημαντικότερης οργάνωσης του Πολιτικού Σουνιτικού Ισλάμ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα ιδρύθηκε μετά το 1920 στο Κάιρο και γρήγορα απόκτησε παρουσία και επιρροή στο σύνολο σχεδόν του Αραβομουσουλμανικού Κόσμου.
Βαθιά συντηρητική αλλά και οριοθετημένη απέναντι στους φονταμενταλιστές η Μουσουλμανική Αδελφότητα βρέθηκε απέναντι τόσο στους κοσμικούς εκσυγχρονιστές – όπως ο Νάσσερ και το κόμμα Μπααθ όσο και τις μοναρχίες και τα εμιράτα της Αραβικής Χερσονήσου .
Έτσι ξεκίνησε η θυγατρική της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Χαμάς στην παλαιστινιακή αντίσταση, με την απαξίωση της ΟΑΠ και κυρίως της Φατάχ ως άθεης ενδοτικής και διεφθαρμένης οργάνωσης, αλλά και προσωπικά του Αραφάτ και του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος.
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα και κατά συνέπεια και η Χαμάς έχουν σαφή συγγένεια αν όχι ταύτιση με το Πολιτικό Ισλάμ της Τουρκίας όπως αυτό εκφράσθηκε από τον Ερμπακάν και στην συνέχεια από τον Ερντογάν
Ο Αραφάτ δεν έκρυβε από τους συνομιλητές του ότι θεωρούσε την Χαμάς ενεργούμενο των υπηρεσιών πληροφοριών του Ισραήλ.
Οι συμφωνίες του Όσλο το 1994 άλλαξαν άρδην το σκηνικό καθώς στις περιοχές που ήταν υπό τον έλεγχο της Παλαιστινιακής Αρχής η Χαμάς άρχισε να λειτουργεί ως Αξιωματική Αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του Αραφάτ και να καθίσταται ένα ετερόκλητο αλλά δυναμικό μέτωπο δυσαρεστημένων.
Η αποτελμάτωση των συμφωνιών του Όσλο η δολοφονία του Ράμπιν αλλά και ο θάνατος του Αραφάτ οδήγησαν στη νίκη της Χαμάς στις εκλογές του 2005 και στον σχηματισμό κυβέρνησης συγκατοίκησης με τον διάδοχο του Αραφάτ στην Προεδρία Αμπού Αμπάς.
Η ρήξη Φατάχ-Χαμάς καταγράφηκε το 2007 όταν η Δυτική Όχθη επανήλθε στον έλεγχο των διαδόχων του Αραφάτ ενώ η Γάζα, από την οποία ο Σάρον το 2005 απέσυρε τις ισραηλινές δυνάμεις και τους εποίκους παρέμεινε πλέον υπό τον πλήρη έλεγχο της Χαμας .
