Ένα πλέγμα διατάξεων για τον εκσυγχρονισμό του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας θα καταθέσει εντός του Οκτωβρίου στη Βουλή ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης. Οι αλλαγές, πάνω από 60, που κάποιες έχουν ήδη γίνει γνωστές, στο γενικό τους πλαίσιο έχουν στόχο την επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης (περιρισμός των διαρκών, καταχρηστικών αναβολών) και την ενίσχυση της πρόληψης του εγκλήματος και της ανομίας.
Πράξεις όπως η παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη, η ρευματοκλοπή, διάφορες εξ΄ αμελείας παραβάσεις, ορισμένες εκ των οποίων προκαλούν σωματικές βλάβες ή και θάνατο, οι εμπρησμοί, η καταστροφή ή η καταπάτηση δημόσιας περιουσίας και δεκάδες άλλα αδικήματα που σήμερα μένουν σχεδόν ατιμώρητα, θα συνεπάγονται αυστηρότερες ποινές. Στο πλαίσιο αυτό, παύει η αναστολή των ποινών και η μετατροπή τους σε χρηματική, για αδικήματα στα οποία τα δικαστήρια επιβάλλουν ποινές από τρία χρόνια και πάνω. Αναστολή θα δίδεται κατ΄ εξαίρεση και μόνο για πολύ μικρές ποινές. Για να μην ξεχειλίσουν οι ήδη ασφυκτικά γεμάτες φυλακές θα φτιαχτεί ένας νέος εναλλακτικός χώρος κράτησης εκτός οικιστικού ιστού και παράλληλα θα υπάρχει η διέξοδος της κοινωφελούς θητείας σε νοσοκομεία, ιδρύματα, δήμους.
Για την ταχύτερη απονομή, θα επιτρέπεται μόνο μια αναβολή ανά υπόθεση, η ανάκριση δεν θα υπερβαίνει τους 8 μήνες, θα επανέλθει το παράβολο των 100 ευρώ για την κατάθεση μήνυσης, θα τεθεί σε εφαρμογή ο θεσμός της ποινικής συνδιαλλαγής, προκειμένου να αποφορτιστούν τα δικαστήρια.
Η δικομανία των Ελλήνων είναι ένα φαινόμενο που καταγράφηκε πρώτη φορά επίσημα το 1897, με τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο μετά την χρεοκοπία, όταν αποκαλύφθηκε μεταξύ άλλων ότι βρίσκονταν σε εκκρεμότητα 130.000 ποινικές υποθέσεις. Με νέα διάταξη, οι δικομανείς, που φρακάρουν τα δικαστήρια με χιλιάδες αβάσιμες μηνήσεις, θα καταβάλλουν τσουχτερά πρόστιμα, που θα φθάνουν ως και 2.000 ευρώ για τις κακόβουλες μηνύσεις.
Παράλληλα, θα προχωρήσει και η αναμόρφωση του δικαστικού χάρτη, με τη βοήθεια και της Παγκόσμιας Τράπεζας ως τεχνοκράτη – συμβούλου. Δύο είναι οι μεγάλες τομές:
-Η συγχώνευση Ειρηνοδικείων και Πρωτοδικείων, μεταρρύθμιση την οποία επιχειρεί να υλοποιήσει η πολιτεία από το 1897. Τα δύο δικαστήρια δικάζουν πλέον σχεδόν τις ίδιες υποθέσεις, τα πρώτα διαφορές ως 20.000 ευρώ και τα δεύτερα από 21.000 και πάνω, με το κόστος κάθε δίκης να ξεπερνά τις 25.000 ευρώ. Το 34% των δικαστών της χώρας είναι ειρηνοδίκες. Τα δικαστήρια αυτά είναι ανορθολογικά κατανεμημένα. Η Αθήνα με περίπου 3 εκ. κατοίκους έχει ένα Πρωτοδικείο ενώ άλλοι νομοί με 60.000 κατοίκους έχουν 2 και 3 Πρωτοδικεία.
-Η μείωση του αριθμού των δικαστών που ανεβαίνουν στην έδρα. Με τον τρόπο αυτό θα αυξηθούν οι συνθέσεις των δικαστηρίων και θα επιταχυνθεί η απονομή της δικαιοσύνης, ένα θέμα που πονάει όχι μόνο τη δικαιοσύνη αλλά την οικονομία και τις επενδύσεις. Μονομελή δικαστήρια θα δικάζουν α πλημμελήματα, εκτός από αδικήματα παράβασης καθήκοντος και ανθρωποκτονίες εξ΄ αμελείας. Καταργούνται τα πενταμελή Εφετεία και γίνονται τριμελή.
