Με δύο συντονισμένες κινήσεις ΗΠΑ και Ιράν προχώρησαν χθες στην ανταλλαγή κρατουμένων και το ξεπάγωμα τραπεζικών καταθέσεων ιρανικών εταιριών.
Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο κατά πόσον θα υπάρξουν άμεσα παρόμοιες κινήσεις για να θεμελιωθούν προσδοκίες για συνολική εκκαθάριση εκκρεμοτήτων στις διμερείς σχέσεις.
Τα παραπάνω καταγράφονται ένα χρόνο από τον θάνατο στα χέρια της Αστυνομίας μιας νεαρής ιρανής κουρδικής καταγωγής επειδή δεν φορούσε σωστά την κεφαλομάντηλα.
Η εξέγερση που ακολούθησε, στην κορύφωση της δημιούργησε μια προσδοκία ανατροπής του καθεστώτος και η όποια αντιμετωπίσθηκε με ακραία καταστολή.
Το ξεφούσκωμα της Εξέγερσης δεν οφείλεται μόνο στην σκληρή καταστολή αλλά κατά κύριο λόγο σε δύο παράγοντες :
-Πρώτον την μόνιμη κατάσταση πολιορκίας που επικρατεί στην χώρα από την επόμενη μέρα της ανατροπής του Σάχη στις αρχές του 1979.
Ο οκταέτης πόλεμος με το Ιράκ (1980-88) και στην συνέχεια η μόνιμη ένταση στις σχέσεις του Ιράν με την Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ αλλά και τις ΗΠΑ επέτρεψαν στην θρησκευτική και πολιτική ηγεσία της Ισλαμικής Δημοκρατίας να ταυτίζει κάθε μορφή διαμαρτυρίας ως σύμπλευση με τον εχθρό.
-Ο δεύτερος παράγων είναι η ανυπαρξία οργανωμένης αντιπολίτευσης και πολύ περισσότερο προγράμματος εναλλακτικής διακυβέρνησης, με αποτέλεσμα ετερόκλητες κινητοποιήσεις που είναι ζήτημα χρόνου πότε θα εκτονωθούν.
Ένα χρόνο μετά την εξέγερση στο Ιράν τα εξωτερικά δεδομένα του προβλήματος αλλάζουν.
Το Ιράν εξομάλυνε τις σχέσεις του με την Σαουδική Αραβία μετά από μεσολάβηση της Κίνας. Και οι δύο, θανάσιμοι αντίπαλοι μέχρι πρόσφατα, προσχωρήσαν στην Ομάδα BRICS.
Είναι θέμα χρόνου, η θρησκευτική και πολιτική ηγεσία του Ιράν να βρεθεί αντιμέτωπη με την κοινωνία.
