ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

-Olympic Movement and International Politics: A confrontational coexistence over time, International Olympic Academy, Athens 2021, pp. 296

-Ολυμπιακό Κίνημα και Διεθνής Πολιτική: Μια διαχρονική σχέση συγκρουσιακής συνύπαρξης, Εκδ. Ι. Σιδέρης, Αθήνα 2019, σελίδες 316 Του Διονύση Γάγγα, Πρόλογος: Στ. Περράκης

Η διπλή αυτή εκδοχή ενός βιβλίου που προσεγγίζει το Ολυμπιακό φαινόμενο από νομική και διεθνοπολιτική σκοπιά φέρνει τον Διονύση Γάγγα – με δικηγορική και ακαδημαϊκή καριέρα, κυρίως όμως με μακρά διαδρομή στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή από την δεκαετία του ΄80, αλλά και με ενεργό ρόλο στην διεκδίκηση των Ολυμπιακών της Αθήνας και, εν συνεχεία, στην Οργανωτική Επιτροπή του 2004 – στην θέση οδηγού για όποιον θέλει να δει λίγο πιο πίσω/πιο πέρα από την συνηθισμένη πρόσληψη των Ολυμπιακών Αγώνων.

Δηλαδή πιο πέρα από το αθλητικό γεγονός, πιο πέρα από την υπερφωτισμένη και πολύβουη προβολή του, πιο πέρα από την οικονομική και επικοινωνιακή παρουσία. Ασφαλώς πιο πέρα και από την αυτοαναφορική «ανάγνωση» του Ολυμπιακού Κινήματος όπως αυτό διαμορφώθηκε από τα τέλη του 19ου αιώνα με την αμφιλεγόμενη φιγούρα του βαρώνου Ντε Κουμπερτέν και την επιλογή αναγωγής του σύγχρονου «υψηλού» αθλητισμού στην αρχαιοελληνική ρίζα της άμιλλας.

Η επιλογή του Δ. Γάγγα είναι να παρουσιάσει το Ολυμπιακό Κίνημα ως μοχλό διεθνοπολιτικών χειρισμών, διάσταση που όλοι μεν γνωρίζουν αλλά που δεν αξιολογείται πάντα όσο θα ‘πρεπε: Αρκεί να θυμηθεί κανείς τα κατά καιρούς μποϋκοτάζ των Ολυμπιάδων, από τους αγώνες του Μόντρεαλ λόγω απαρτχάιντ μέχρις εκείνους της Μόσχας στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, αλλά και την τραυματική εμπειρία του τρομοκρατικού πλήγματος στους αγώνες του Μονάχου.

Οι δυο αυτές εκδοχές του βιβλίου – η πιο πρόσφατη, αγγλόφωνη, αποτελεί έκδοση της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας, άλλωστε ο Δ. Γάγγας οδηγεί το αντίστοιχο Master’s στις Ολυμπιακές Σπουδές του ΔΟΑ –, διαφοροποιείται όμως από την αρχική ελληνική κατά το ότι ενσωματώνει πρόσθετες προσεγγίσεις, όπως εκείνη της επίδρασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην διεκδίκηση ρόλου soft power από το Ολυμπιακό Κίνημα.

Ήδη η παρουσίαση της ιστορικής διαδρομής των Αγώνων από την ίδρυσή τους και μέχρι σήμερα, η ιχνηλάτηση του ρόλου τους ήδη στα χρόνια του Μεσοπολέμου – με τη ναζιστική και φασιστική αξιοποίηση των Ολυμπιακών συμβολισμών, με αποκορύφωση στους αγώνες του Βερολίνου – κυρίως όμως η ανάλυση του «εργαλείου» των αγώνων για την προσέγγιση του μεταπολεμικού φαινομένου των «δυο Γερμανιών», ή πάλι της «διπλωματίας του πινγκ-πονγκ», δείχνει ότι πολύ περισσότερο από την λογική soft power, οι αγώνες λειτουργούσαν (ή: οδηγήθηκαν να λειτουργήσουν) ως ισχυρό διεθνοπολιτικό εργαλείο. Με την Ολυμπιακή Εκεχειρία και το ιδεώδες περί αυτονομίας του Ολυμπιακού Κινήματος, να καταγράφονται μεν, σαν μελαγχολική όμως παρέκβαση.

Προερχόμενη αυτή η ανάλυση από έναν άνθρωπο όπως ο Διονύσης Γάγγας που έχει θέσει τον εαυτό του στον πυρήνα των Ολυμπιακών πραγμάτων, αποτελεί μια καλοδεχούμενη προσγείωση σε μια συζήτηση που συχνά τείνει να αποκόπτεται από την γεωπολιτική πραγματικότητα. Καθώς τώρα πορευόμαστε στην κατεύθυνση ενός νέου, διστακτικού έστω Ψυχρού Πολέμου, η μελέτη των προηγούμενων φάσεων (δυο αληθινών Παγκόσμιων Πολέμων συν του Ψυχρού…) κινδυνεύει να αποβεί πολλαπλά χρήσιμη…

Εάν θέλετε κάθε πρωί το ενημερωτικό δελτίο του KReport στο email σας και πρόσβαση σε όλο το περιεχόμενό μας, κάντε μια δοκιμαστική συνδρομή!