Ο Μακρόν επέκρινε την μεταρρύθμιση του Συντάγματος που περιορίζει την προεδρική θητεία σε δύο πενταετίες. Δεν έχει υπαρξιακό πρόβλημα καθώς όταν τελειώσει η δεύτερη θητεία του το 2027 θα είναι μόλις 49 ετών. Μάλλον εκφράζει το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η κυβερνώσα ελίτ της Γαλλίας στον ορίζοντα του 2027.
Αν ο Μακρόν δεν μπορεί να είναι υποψήφιος, τότε το κίνημα που ίδρυσε το 2017 πολύ δύσκολα θα μπορέσει να συντηρήσει έναν Μακρονισμό χωρίς τον Μακρόν. Στην περίπτωση αυτή όλα δείχνουν ότι ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν θα είναι ο κερδισμένος τόσο της αποχώρησης του Μακρόν όσο και της πολυδιάσπασης της Αριστεράς.
Με δεδομένη την ανυπαρξία δυνατότητας υλοποίησης συνταγματικής μεταρρύθμισης που να επιτρέπει περισσότερες θητείες, η παρέμβαση του Μακρόν έχει τον χαρακτήρα ενός σήματος κινδύνου που παραπέμπει στη γνωστή φράση του Λουδοβίκου του 14ου «μετά από εμένα ο κατακλυσμός».
Η μεγαλύτερη εικόνα: Στην γειτονική Ιταλία η Μελόνι από την επομένη της εκλογικής της νίκης έγινε με συνοπτικές διαδικασίας μέλος της ευρωπαϊκής κανονικότητας ενώ μέσα στους επόμενους μήνες θα φανεί αν η δημοσκοπική διόγκωση της Εναλλακτικής στη Γερμανία αντιστοιχεί με την πραγματικότητα.
Και μια υποσημείωση: Ο Μακρόν αρέσκεται να θυμίζει ότι έφραξε το δρόμο στη Λεπέν δύο φορές. Ωστόσο, ακόμη κι αν μπορούσε να είναι υποψήφιος, πλέον διόλου βέβαιο δεν είναι ότι θα μπορούσε να της φράξει το δρόμο άλλη μία φορά…
