Ανακοίνωσε πρόσθετο φόρο 40% επί των τραπεζικών κερδών που προκύπτουν από τις αυξήσεις των επιτοκίων. Προωθεί θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει σε δανειολήπτες με «κόκκινα δάνεια» κάτω των 25 εκατ. ευρώ να τα ανακτήσουν με σημαντικό «κούρεμα» από τα funds. Επιμένει να λάβει το κράτος σημαντικό ποσοστό στο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο, που εξαγοράζεται από την KKR. Θέτει περιορισμούς στις αυξήσεις τιμών στα αεροπορικά εισιτήρια μεταξύ ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας. Κι όμως, πρόκειται για την κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι - μιας πολιτικού που εκλέχθηκε με την υπόσχεση να περιορίσει το κοινωνικό κράτος και που εξελίσσεται σε πολύφερνη νύφη για την ευρωπαϊκή Δεξιά, ενόψει των ευρωεκλογών του 2024.
Κάποιες από αυτές τις αποφάσεις χαρακτηρίστηκαν «πυροτέχνημα»: Από τον τραπεζικό φόρο το ιταλικό δημόσιο εκτιμάται ότι θα εισπράξει λιγότερα από 3 δισ. ευρώ. Αυτό θεωρείται ως «επικοινωνιακή απάντηση» στις κοινωνικές αντιδράσεις για την κατάργηση του προγράμματος ελάχιστου εισοδήματος και στις ανησυχίες που πυροδοτεί για τα δημόσια οικονομικά η άνοδος των επιτοκίων στα ιταλικά ομόλογα (στα 10ετή σταθερά πάνω από το 4% το τελευταίο 12μηνο), με το χρέος να παραμένει πάνω από το 140% του ΑΕΠ και την οικονομία να μεγεθύνεται με 1%, με τάσεις επιβράδυνσης.
Άλλες πάλι αποτελούν την «εκδοχή Μελόνι για τον καπιταλισμό» (σύμφωνα με το Bloomberg), σε συνέχεια της παραδοσιακής δεξιάς πρακτικής του ισχυρού κρατικού ελέγχου. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει επίσης να ενταχθούν ο διορισμός των επικεφαλής εταιρειών υπό κρατικό έλεγχο, όπως η Enel SpA αλλά και η αλλαγή του διοικητή της Τράπεζας της Ιταλίας.
Με αυτό το κράμα μέτρων η Μελόνι κι ο κυβερνητικός της εταίρος, Ματέο Σαλβίνι, επιχειρούν να επιβιώσουν της τρέχουσας περιόδου οικονομικής στασιμότητας, προσβλέποντας στα οφέλη από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Του οποίου η Ιταλία είναι μεν η μεγαλύτερη ωφελούμενη πλην όμως παρουσιάζει σημαντικές καθυστερήσεις στην απορρόφηση.
