Ο πρόεδρος Μπάιντεν εξετάζει το ενδεχόμενο να επιδιώξει ένα σύμφωνο αμοιβαίας ασφάλειας ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας, που θα περιλαμβάνει την εξομάλυνση των σχέσεων της Σαουδικής Αραβίας με το Ισραήλ, υπό την προϋπόθεση ότι το Ισραήλ θα κάνει παραχωρήσεις στους Παλαιστίνιους, οι οποίες θα κρατούν ζωντανή τη δυνατότητα της λύσης του μεσανατολικού, στη βάση των δύο κρατών όπως προβλέπουν οι συμφωνίες του Όσλο. Ο πρόεδρος δεν έχει πάρει τις οριστικές αποφάσεις, αλλά έδωσε το πράσινο φως στην ομάδα του να συζητήσει με τον διάδοχο του θρόνου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας για να διερευνήσει εάν είναι δυνατή η συμφωνία και με ποιο τίμημα.
Ένα σύμφωνο ασφαλείας ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας που θα εξομαλύνει τις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας και εβραϊκού κράτους, ενώ ταυτόχρονα θα περιορίζει τις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας - Κίνας, θα άλλαζε την κατάσταση στη Μέση Ανατολή περισσότερο από την ειρηνευτική συνθήκη του Καμπ Ντέιβιντ μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ. Ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας θα άνοιγε το δρόμο για ειρήνη μεταξύ του Ισραήλ και ολόκληρου του μουσουλμανικού κόσμου. Θα ήταν μια σημαντική κληρονομιά της εξωτερικής πολιτικής του Μπάιντεν. Μια τέτοια πολυμερής συμφωνία θα απαιτούσε το Ισραήλ να δεσμευτεί ότι δεν θα προσαρτήσει ποτέ την κατεχόμενη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη, κάτι πολύ δύσκολο για την κυβέρνηση Νετανιάχου.
Η Σαουδική Αραβία θα απαιτούσε από τη Ουάσιγκτον μια συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής ασφάλειας, επιπέδου ΝΑΤΟ, σε περίπτωση επίθεσης (πιθανώς από το Ιράν), ένα πρόγραμμα ειρηνικής πυρηνικής ενέργειας υπό αμερικανική επίβλεψη και πρόσβαση στην πιο προηγμένη αμυντική τεχνολογία των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ θα επεδίωκαν από τη Σαουδική Αραβία το τέλος του εμφυλίου στην Υεμένη, γενναιόδωρη οικονομική βοήθεια στην παλαιστινιακή Δυτική Όχθη και σημαντικό περιορισμό των σχέσεων της με την Κίνα.
Κάθε τέτοια συμφωνία χρειάζεται μήνες δύσκολων διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ, Σαουδικής Αραβίας, Ισραήλ και Παλαιστινιακής Αρχής, και το αποτέλεσμά τους είναι αβέβαιο. Αν όμως ο Μπάιντεν αποφασίσει να το προσπαθήσει και οι ΗΠΑ θέσουν στο τραπέζι των συζητήσεων, μια συμφωνία εξαιρετικά θετική για τα στρατηγικά συμφέροντα της Αμερικής, του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας που θα αναζωογονεί επίσης τις ελπίδες των Παλαιστινίων για μια λύση δύο κρατών, αυτό θα ήταν μια πολύ, πολύ μεγάλη υπόθεση. Το όφελος θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο αν αυτή η συμφωνία ανάγκαζε τον Νετανιάχου να εγκαταλείψει τους εξτρεμιστές και να βρει κοινό (κυβερνητικό) έδαφος με την κεντροδεξιά και την κεντροαριστερά.
