Τι πρέπει να γίνει για να διασώσουμε τα δάση

Σήμερα με τον τρόπο που λειτουργούμε παρατηρούμε ότι καίγονται  πολύτιμα δασικά συμπλέγματα ακόμα και σε δροσερές περιοχές που καίγονται πάρα πολύ δύσκολα. Αυτά τα τελευταία και ιδίως τα ελατοδάση, αποκαθίστανται πολύ αργά, ίσως και ποτέ. Η λανθασμένη και αντιεπιστημονική προσέγγιση της «απλής Πυρόσβεσης» στα δάση έχει ως αποτέλεσμα να εγκαταλείπονται τα Δάση μόνο στα εναέρια μέσα που ποτέ δεν σβήνουν αλλά απλώς επιβραδύνουν μια φωτιά. Έτσι οι πυρκαγιές τροφοδοτούνται στους δασικούς ορεινούς όγκους που έχουν αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη τους και βέβαια φτάνουν στα χωριά και στις πόλεις ενισχυμένες, οπότε είναι και δύσκολο – αδύνατον να σβηστούν.

Τι πρέπει να γίνει

 Ενιαίος φορέας  Δασικής υπηρεσίας, o οποίος θα αναλάβει το εξής έργo:

1. Τον χειμώνα θα προετοιμάζει τα δάση μέσω υλοτομικών και άλλων προγραμματισμένων παρεμβάσεων στη βάση ενός Δασοτεχνικού Διαχειριστικού σχεδίου δασοπροστασίας έτσι ώστε να είναι δύσκολο να καούν. Προγραμματίζει τον χρόνο και την ένταση των υλοτομιών που αποτελεί ταυτόχρονα και αφαίρεση της βιομάζας προς παραγωγή ξυλείας. Παρεμβάσεις για την εξασφάλιση της αναγέννησης των συστάδων, τις ενέργειες για την οικολογική σταθεροποίησή τους, Προτάσεις της δασικής οδοποιίας που υπακούει σε ιδιαίτερα επιστημονικά κριτήρια κι όχι στα χούγια του κάθε Στρατηγού. Δεν περνάς ας πούμε έναν δασικό δρόμο από όπου θέλεις, ούτε κι έχει πλάτος 20 μέτρα.
2. Ο Ενιαίος Φορέας της Δασικής Υπηρεσίας θα συμβάλλει στον συντονισμό με τις υπόλοιπες δυνάμεις κατάσβεσης σε τοπικό επίπεδο και μπορεί να οργανώσει την δράση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Εθελοντών και των Δασικών Συνεταιρισμών.
3. Ο Φορέας θα επαναλειτουργήσει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ τα πυροφυλάκια
4. Και βέβαια ο Φορέας το καλοκαίρι θα παρεμβαίνει κατασταλτικά κυρίως στην πρώτη πλήξη της πυρκαγιάς αλλά θα επανασχεδιάσει τις γραμμές άμυνας μέσα στα δάση. Για να γίνει αυτό θα χρησιμοποιεί ευέλικτα οχήματα και σε περίπτωση προβλήματος, θα παρεμβαίνουν τα εναέρια μέσα και η  Πυροσβεστική Υπηρεσία η οποία ασφαλώς και θα εξακολουθήσει να αποτελεί τον κορμό της πυρόσβεσης.

Ο Ενιαίος Φορέας δασοπροστασίας έχει ανάγκη στελέχωσης 3000 περίπου ανδρών και γυναικών, (σήμερα 4.000 περίπου άτομα είναι μόνο οι εποχιακοί δασοπυροσβέστες και άλλοι 1.500 αναμένεται ή έχουν ήδη προσληφθεί στο Πυροσβεστικό Σώμα). Ο συνολικός συντονισμός των επιχειρήσεων θα εξακολουθήσει να ανήκει στο Υφυπουργείο Πολιτικής Προστασίας.

Ο προτεινόμενος Ενιαίος Φορέας Δασοπροστασίας λειτουργεί με παραλλαγές σε όλες τις μεσογειακές Ευρωπαϊκές χώρες.

Στην Ιταλία και Πορτογαλία υπάρχουν ήδη τα ειδικά ένστολα σώματα. Στην Ιταλία είναι το Guarda forestale και στην Πορτογαλία το Corpo forestal στην Ισπανία το Servicio de prevencion y extintion de incentios forestales ενώ η Γαλλία από καιρό έχει παρόμοιο με την Ισπανία σύστημα.

Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει βέβαια ότι με την νέα οργάνωση, δεν θα έχουμε στο μέλλον δασικές πυρκαγιές. Θα μετριάσουμε όμως τις συνέπειες όπως το έχουν κάνει ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια μεσογειακά οικοσυστήματα.

Το θέμα  είναι μάλλον απλό. Απαιτεί όμως σταθερή πολιτική βούληση.

Η Πολιτεία θέλει όντως να αντιμετωπίσει την Κλιματική αλλαγή; Πριν από αυτό έχει πειστεί σίγουρα ότι υπάρχει Κλιματική αλλαγή; Τότε πρέπει να επιδιώκει την προστασία των δασών. Αυτό σημαίνει ΔΑΣΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ.

Το δάσος δεν είναι απαραίτητο να καεί. Τα πευκοδάση είναι όντως ευάλωτα  στην πυρκαγιά, αλλά ανανεώνονται και προστατεύονται αν είναι σε επιστημονική δασοκομική διαχείριση.

Παράλληλα χρειαζόμαστε και τους ανθρώπους μας μέσα στα Δάση. Τους αγρότες, τους υλοτόμους, τους μελισσοκόμους, τους κτηνοτρόφους, βοσκούς, τους ρητινοσυλλέκτες. Όλοι αυτοί τρέχουν πρώτοι στην φωτιά.  

Ο Δρ. Ελευθέριος Σταματόπουλος είναι Δασολόγος - Περιβαλλοντολόγος