Το κόμμα Vox του Σαντιάγκο Αμπασκάλ διεκδικεί συμμετοχή στην κυβέρνηση, κάτι που θα δώσει στην ακροδεξιά ρόλο στην κυβερνητική πολιτική, για πρώτη φορά από το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο, στη δεκαετία του 1970.
Το Vox δεν θέλει μόνο να ανατρέψει τις προοδευτικές πολιτικές της σοσιαλιστικής κυβέρνησης (δικαιώματα για τους τρανς, μέτρα για το κλίμα, προσέγγιση με τους Καταλανούς και Βάσκους αυτονομιστές) αλλά και το βασικό στοιχείο της μετάβασης από τη δικτατορία στη δημοκρατία: την αυτονομία των 17 περιφερειών. Απορρίπτει το δικαίωμα των τοπικών κυβερνήσεων να καθορίζουν οι ίδιες την πολιτική για τα δημοσιονομικά, τη δικαιοσύνη, τον πολιτισμό και -κυρίως- την παιδεία. Ο Αμπασκάλ υποστηρίζει ότι αυτές οι παραχωρήσεις έδωσαν στις τοπικές ελίτ το περιθώριο να εκμεταλλευτούν τους απλούς Ισπανούς και θέλει αυτές οι εξουσίες να επιστρέψουν στην κεντρική κυβέρνηση της Μαδρίτης.
Αν όντως σχηματίσουν κυβέρνηση το Λαϊκό Κόμμα και το Vox, η προσοχή θα στραφεί στους όρους της συμμαχίας. Κάθε προσπάθεια για μεταφορά των εξουσιών στην Μαδρίτη θα συναντήσει πολύ σκληρή αντίσταση και ίσως στη χώρα ξεσπάσει πάλι «πόλεμος» για την εθνική ταυτότητα. Αυτό μπορεί να φοβίσει τους επενδυτές. Οι αναλυτές είναι θετικοί σε ενδεχόμενη συγκυβέρνηση Λαϊκού Κόμματος και Vox αλλά βλέπουν και μεγάλο κίνδυνο στις μειώσεις φόρων που υπόσχεται ο Αμπασκάλ, χωρίς να αναφέρει πώς θα τις χρηματοδοτήσει.
Τα προηγούμενα χρόνια η επιτυχία του Λαϊκού Κόμματος βασιζόταν εν μέρει στην απομόνωση των ακραίων, όπως ο Αμπασκάλ, που αποχώρησε το 2013 χαρακτηρίζοντας υπερβολικά υποχωρητική τη στάση του απέναντι στη βασκική τρομοκρατία. Το 2014 ίδρυσε το Vox και τώρα κατηγορεί τους πρώην συντρόφους του ότι ξεπούλησαν τους απλούς Ισπανούς.
Μεταξύ των δύο κομμάτων έχει αναπτυχθεί ένταση, επειδή το Λαϊκό Κόμμα προσπαθεί να προσελκύσει ψηφοφόρους του Vox αλλά και να εξασφαλίσει εθνική συναίνεση από τους Σοσιαλιστές σε τομείς όπως η δημόσια υγεία, η παιδεία και η αυτονομία των περιφερειών.
