Υπήρχαν συνένοχοι του Πριγκόζιν στην ηγεσία του ρωσικού στρατού;
Πόσο αποδομήθηκε το προσωποπαγές, σχεδόν μοναρχικό καθεστώς που οικοδόμησε ο Πούτιν;
Ερωτήματα που δεν μπορούν σήμερα να απαντηθούν σε μια χώρα που το πραξικόπημα είναι εξαίρεση.
Ειδική περίπτωση αποτελεί η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 όπου συνέτρεχαν όλοι οι λόγοι για μια συνολική ανατροπή με πρώτο βήμα το «μοντέρνο πραξικόπημα» των Μπολσεβίκων που πρώτα κατέλαβαν τους συγκοινωνιακούς κόμβους και τα ενεργειακά συγκροτήματα και μετά κατέλαβαν τα Χειμερινά Ανάκτορα.
Στην ιστορία της Ρωσίας ένας μόνον ηγέτης παραιτήθηκε μετά από έναν πόλεμο χωρίς προοπτική νίκης, ο Τσάρος Νικόλαος ο Δεύτερος τον Φεβρουάριο του 1917.
Στην ρωσική και σοβιετική ιστορία μόνον μια φορά οργανώθηκε επιτυχές πραξικόπημα, όταν τον Οκτώβριο του 1964 ο Σουσλόφ και ο Μπρέζνιεφ, απόντος του Χρουστσόφ που έλειπε για διακοπές στην Κριμαία, συγκάλεσαν την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΣΕ που τον απάλλαξε των καθηκόντων του για λόγους υγείας.
Το ότι η Ρωσία είναι μια χώρα που τα πραξικοπήματα είναι εξαίρεση, είναι η μόνη μέχρι στιγμής βεβαιότητα.
Πίστεψε ποτέ ο Πριγκόζιν ότι με 25.000 άνδρες θα μπορούσε να καταλάβει την Μόσχα;
Σε κάθε περίπτωση, με η χωρίς παράδοση πραξικοπημάτων, η αποσταθεροποίηση μιας χώρας με 5.000 πυρηνικές κεφαλές είναι ένας εφιάλτης που δεν ξορκίζεται από την ανάδειξη κάποιων οπερετικών στιγμών της ανταρσίας Πριγκόζιν.
