Η Συρία επανεντάσσεται στον Αραβικό Σύνδεσμό από όπου είχε αποβληθεί το 2012, όταν η πτώση του Άσαντ έμοιαζε επικείμενη και ΗΠΑ, Γαλλία, Τουρκία και Σαουδική Αραβία προβληματίζονταν αν πρέπει να του επιτρέψουν να διαφύγει στη Ρωσία ή κάπου αλλού.
Όταν δύο χρόνια αργότερα οι ΗΠΑ κατανόησαν ότι η πτώση του αλαουίτικου καθεστώτος της Δαμασκού θα έφερνε την Αλ Κάιντα και τους Τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου, ευτυχώς αυτή τη φορά είδαν εγκαίρως το φως το αληθινό.
Όσοι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν στις αρχές Δεκεμβρίου του 2012 στο Μαρακές την Διεθνή Διάσκεψη των «Φίλων της Συρίας» δύσκολα θα ξεχάσουν την Τρόικα που βιαζόταν να παραδώσει την Συρία στους «μετριοπαθείς» Τζιχαντιστές (!) που θα έπαιρναν την σκυτάλη της διακυβέρνησης της χώρας αντικαθιστώντας την κυριαρχία των Αλαουιτών με αυτή των Σουνιτών.
Η Τρόικα της Συρίας ήταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας και alter ego του Ερντογάν, Νταβούτογλου, ο Γάλλος ομόλογός του, Φαμπιούς, και ο νυν επικεφαλής της CIA Ουίλιαμ Μπερνς -τότε υπ’ αριθμόν δύο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, επικεφαλής του οποίου ήταν η Χίλαρι Κλίντον.
Από το 2014 ο εχθρός των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή ήταν το φονταμενταλιστικό Ισλάμ σε όλες του τις εκφάνσεις.
Ένα χρόνο αργότερα η Ρωσία ενεπλάκη στον πόλεμο κατά των Τζιχαντιστών ντε φάκτο στο πλευρό των ΗΠΑ, μια ρεαλπολιτίκ που άντεξε στην πρώτη σύγκρουση το 2013-4 στην Ουκρανία αλλά και στην εισβολή της Ρωσίας στα τέλη Φεβρουαρίου 2022.
Σήμερα η Τρόικα του 2012 έχει μηδενική επιρροή ως προς την επόμενη μέρα στην Συρία , με τη Ρωσία να έχει διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο στην νίκη του Άσαντ και πιο πρόσφατα την Κίνα να συμφιλιώνει την Σ. Αραβία με το Ιράν -μια επιπλέον διασφάλιση της μεταπολεμικής σταθερότητας στην Δαμασκό.
