Ποιο είναι το πρόσημο της επίσκεψης Μακρόν-Λάιεν στην Κίνα καθώς, όπως λέγεται, δεν έπεισαν τον Σι Τζινπίνγκ να πιέσει τον Πούτιν προς την κατεύθυνση τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία;
Το πρόσημο της επίσκεψης ήταν ούτως η άλλως θετικό από τότε που εξαγγέλθηκε, ανεξάρτητα από τα όποια αποτελέσματα της.
Σε μια στιγμή που οι ΗΠΑ προσπαθούν να σχηματίσουν τον ευρύτερο δυνατόν αντικινεζικό συνασπισμό στην περιοχή Ινδικού-Ειρηνικού, την στιγμή που πιέζουν τους ευρωπαίους συμμάχους τους να περιορίσουν το διμερές εμπόριο και τις επενδύσεις, η παρουσία και μόνον στο Πεκίνο των Μακρόν-Λάιεν στο Πεκίνο είναι μια επιτυχία του κινέζου προέδρου.
Oπως επιτυχία είναι η επίσκεψη στην Κίνα και άλλων ευρωπαίων ηγετών που προηγήθηκαν, με κορυφαία περίπτωση τον Καγκελάριο Σολτς.
Ποια βαρύτητα και πόση σημασία έχουν οι ευρωπαϊκές διαφοροποιήσεις από τις ΗΠΑ απέναντι στην Κίνα;
Με άλλα λόγια, αν Ουάσιγκτον και Πεκίνο κλιμακώσουν την μεταξύ τους αντιπαράθεση ποιο περιθώριο ελιγμών θα έχουν ο Μακρόν και ο Σολτς;
Η σύγκρουση άλλωστε της Δύσης με την Ρωσία όπως εξελίχθηκε μετά την εισβολή στην Ουκρανία δεν αναδεικνύει ως νομοτελειακή την στοίχιση των Ευρωπαίων με τις ΗΠΑ κάθε φορά που η όποια επιλογή της Γηραιάς Ηπείρου έχει ούτως η άλλως υψηλό κόστος;
Τούτων λεχθέντων οι σχέσεις Ευρώπης με την Κίνα έχουν πολλαπλάσια βαρύτητα από τις σχέσεις τους με την Ρωσία.
Με ενσωματωμένο ήδη το κόστος των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας είναι εύλογο στο Παρίσι, στο Βερολίνο και στην Ρώμη να διερωτώνται ποιο είναι το μικρότερο κακό, το κόστος των κυρώσεων που θα στοχεύουν το Πεκίνο ή η επιδείνωση των σχέσεων τους με τις ΗΠΑ;
Τα όσα καταγράφηκαν στον χρόνο που κύλησε από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, μας προειδοποιούν ότι συνήθως εισπράττουν και τα δύο, δηλαδή και το κόστος των κυρώσεων και την συρρίκνωση της εμπιστοσύνης στις σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Όταν το περασμένο Φθινόπωρο ο Μπάιντεν ανακοίνωσε το πακέτο ενίσχυσης του παραγωγικού τομέα των ΗΠΑ, τότε ο Σολτς έσπευσε να μιλήσει για εμπορικό πόλεμο κατά της Ευρώπης.
