Σύλληψη αμερικανού ανταποκριτή στην Μόσχα με την κατηγορία της κατασκοπείας, οδηγία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να εγκαταλείψουν την ρωσική επικράτεια όλοι οι Αμερικανοί πολίτες, αποκαλύψεις για τον κυβερνοπόλεμο της Ρωσίας κατά της Δύσης , αλλά και απαρχή του τερματισμού της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας για τις πυρηνικές δοκιμές με πρωτοβουλία της Μόσχας.
Η εικόνα που εκπέμπουν αθροιστικά τα παραπάνω είναι ενός γενικευμένου ψυχρού πολέμου, χωρίς κόκκινες γραμμές και κανόνες εμπλοκής πολύ πιο επικίνδυνου από τον Πρώτο Ψυχρό Πόλεμο στην περίοδο 1947-91.
Το τοπίο στον Ψυχρό Πόλεμο που άρχισε το 1947 ήταν ξεκάθαρο καθώς και οι δύο αντίπαλες πλευρές δεν αμφισβητούσαν την διανομή της Ευρώπης στην Γιάλτα σε ζώνες επιρροής, αλλά απέδιδαν στην άλλη πλευρά επεκτατικές προθέσεις που ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν.
Σήμερα 32 χρόνια μετά το τέλος του πρώτου Ψυχρού Πολέμου και ένα χρόνο μετά την εισβολή στην Ουκρανία δεν είναι ξεκάθαρο ποιοι είναι οι στρατηγικοί στόχοι των ΗΠΑ και της Δύσης από την μια μεριά και της Ρωσίας από την άλλη.
Για παράδειγμα είναι κόκκινη γραμμή για το Κρεμλίνο η ανάπτυξη τακτικών πυρηνικών όπλων στην Φινλανδία;
Είναι η Μολδαβία και η προσπάθεια των ΗΠΑ να στηρίξουν την εκεί φιλοδυτική κυβέρνηση καταπάτηση της κόκκινης γραμμής ΄του Κρεμλίνου, ότι η πρώην ΕΣΣΔ είναι άβατο για το ΝΑΤΟ;
Ανεξάρτητα από την όποια έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία, ΗΠΑ και Ρωσία, σε ένα όχι πολύ μακρινό μέλλον, θα έχουν αποδεσμευθεί από τις Συμφωνίες ελέγχου και μείωσης αλλά και επί τόπου αμοιβαίας ελεύθερης πρόσβασης στις βάσεις των πυρηνικών τους οπλοστασίων.
Αν οι δυο πυρηνικές υπερδυνάμεις χειραφετηθούν από κάθε περιορισμό ως προς τα πυρηνικά όπλα που διαθέτουν, τότε ένα «ατύχημα» παύει να είναι αδιανόητο και μετατίθεται στον ρόλο του πιθανού.
Μέχρι στιγμής υπάρχουν κανάλια επικοινωνίας μεταξύ Ουάσιγκτον-Μόσχας σε υψηλό επίπεδο, αλλά είναι ζήτημα χρόνου η επιβίωση τους σε περίπτωση παράτασης και πολύ περισσότερο διάχυσης της σύγκρουσης.
Η πυρηνική ισορροπία του τρόμου διαμορφώθηκε με δεδομένη μια συμπεφωνημένη κατανομή σφαιρών επιρροής.
Όλα δείχνουν ότι βαδίζουμε σε αχαρτογράφητα νερά με τους δύο αντιπάλους να προβάλλουν ο καθένας την δική του εκδοχή της διεθνούς νομιμότητας.
Η κρίση είναι ακόμη ελεγχόμενη, αλλά μέχρι πότε;
