Σε κρίση μακράς διαρκείας προβάλλει να έχει εγκλωβισθεί η Γαλλία πριν καν κλείσει ένας χρόνος από την επανεκλογή του Μακρόν.
Τίποτε δεν νομιμοποιεί αισιόδοξη ενατένιση της δεύτερης και τελευταίας πενταετούς θητείας του ενοίκου του Μεγάρου των Ηλυσίων με δεδομένο ότι η προεδρική παράταξη «Αναγέννηση» δεν διαθέτει αυτοδύναμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Αν ο Μακρόν προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές τότε η παράταξη του θα υποστεί μια ήττα χωρίς προηγούμενο στην Πέμπτη Δημοκρατία από την ίδρυση της το 1958.
Θα πρόκειται για μομφή σε βάρος του που τον απονομιμοποιεί από την εντολή που έλαβε πριν από ένα χρόνο.
Πριν από οποιαδήποτε ανάλυση η εξεγερσιακή μορφή της διαμαρτυρίας που συνεχίζεται, θέτει με τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος πρωτοβουλίες από την μεριά του Μακρόν για την εκτόνωση της εκρηκτικής κατάστασης.
Η θέση του Μακρόν ότι συνεχίζουμε την υλοποίηση της λαϊκός εντολής είναι εκτός πραγματικότητας, καθώς αργά η γρήγορα θα αναγκασθεί να συνομιλήσει με την ηγεσία των συνδικάτων.
Πως θα κυβερνήσει αλλά τέσσερα χρόνια ο Μακρόν την στιγμή που η παράταξη του έχει μπει από ότι προκύπτει από τις μετρήσεις σε μη αντιστρέψιμη καθοδική πορεία;
Το 2017 ο Μακρόν και η παράταξη LREM «κανιβάλισαν» στην κυριολεξία το Σοσιαλιστικό Κόμμα που επανίδρυσε ο Μιτεράν το 1971 στέλνοντάς το σε ποσοστά κάτω του 5%.
Το 2022 ήλθε η σειρά της Δεξιάς –Κεντροδεξιάς των Ρεπουμπλικάνων, να διεμβολισθεί από τον Μακρόν.
Σήμερα καταρρέει εις τα εξ ων συνετέθη ο Μακρονισμός που είχε ως σημεία αναφοράς να φράξει το δρόμο της άκρας δεξιάς προς την εξουσία και να ισορροπήσει μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές με ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
Με άλλα λόγια η εξαέρωση των Σοσιαλιστών και η συρρίκνωση της Δεξιάς μαζί με την πρόωρη φθορά του Μακρονισμού στήνουν ένα σκηνικό, όπου ο μεγάλος κερδισμένος δεν θα είναι άλλος από τον Εθνικό Συναγερμό της Λεπέν.
Με τα σημερινά δεδομένα, αν επιβεβαιωθεί η αποδόμηση του Μακρονισμού και των σχημάτων κεντρώας σύνθεσης και αναδειχθεί ένα δεξιό μπλοκ υπό την Λεπέν και ένα αριστερό υπό τον Μελανσόν, οι μετρήσεις δίνουν σαφές προβάδισμα στην ηγέτη του Εθνικού Συναγερμού.
Πολλά θα εξαρτηθούν και από την πορεία της Μελόνι στην Ιταλία που εδώ και μερικούς μήνες λειτουργεί σαν παράδειγμα μετεκλογικού ρεαλισμού της ακροδεξιάς, μια διαχείριση που παραμένει στο πλαίσιο μιας κοινοβουλευτικής και ευρωπαικής κανονικότητας.
Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στον Μακρόν δεν είναι να εξαναγκασθεί σε παραίτηση αλλά να παραμείνει στο Μέγαρο των Ηλυσίων και να προβάλλει όχι ως μέρος της λύσης αλλά ως η κύρια συνιστώσα του προβλήματος.
