Αποτελώντας το 15-20% του συνολικού πληθυσμού στην Τουρκία, οι Αλεβίτες είναι ένα από τα πιο πολύπλοκα πολιτικά, κοινωνικά αλλά και πολιτισμικά φαινόμενα της χώρας.
Συνδεδεμένοι άρρηκτα με την αριστερά αλλά και με τον κεμαλισμό, οι Αλεβίτες θεωρούνται από τους συντηρητικούς σουνίτες, που αποτελούν την πλειοψηφία στην Τουρκία, «αιρετικοί» θρησκευτικά αλλά και πολιτισμικά και ήταν θύματα συστηματικών εκστρατειών εναντίον τους. Αλεβίτες είναι και Τούρκοι και Κούρδοι.
Αν ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, θα είναι ο πρώτος Αλεβίτης Πρόεδρος της χώρας, και αυτό για την Τουρκία θα είναι κάτι σαν τη νίκη του Μπάρακ Ομπάμα στις ΗΠΑ.
Ο Αλεβιτισμός βρίσκει τις ρίζες του στην έρημο του Χορασάν στην Περσία από όπου πέρασε στην κεντρική Ανατολία με τον Χατζή Μπεκτάς, τον πνευματικό και θρησκευτικό πατέρα του Αλεβιτισμού, τον 13ο αιώνα.
Ανάμεσα στο σουνιτισμό και το σιιτισμό, ο Αλεβιτισμός είναι ένα μουσουλμανικό δόγμα που αφήνει μεγάλη ελευθερία στους πιστούς, επιτρέπει το αλκοόλ, εφαρμόζει απόλυτη ισότητα ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες και έχει άρρηκτη σχέση με την μουσική και την ποίηση.
Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Αλεβίτες έγιναν θύματα διωγμών και διακρίσεων, φτάνοντας στο αποκορύφωμα επί του Σουλτάνου Σελίμ Α’, στις αρχές του 16ου αιώνα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι όταν η τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου ονομάστηκε από την κυβέρνηση του ΑΚΡ «γέφυρα Σελίμ», οι Αλεβίτες αντέδρασαν έντονα καθώς θεώρησαν ότι η ονομασία αυτή ήταν προσβολή.
Ο Αλεβιτισμός στην σύγχρονη Τουρκία θα έρθει πολύ κοντά στον κεμαλισμό καθώς οι Αλεβίτες, που συνέχισαν να είναι θύματα διακρίσεων μέχρι το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είδαν στον Ατατούρκ τον εκκοσμικευμένο μεταρρυθμιστή που έβαλε τέλος στις διακρίσεις.
Οι Αλεβίτες, κυρίως μετά την δεκαετία του 60 και την εξάπλωση της αριστεράς στην Τουρκία, θα ασπαστούν αριστερές και ενίοτε επαναστατικές ιδέες και ένα πολύ σημαντικό μέρος Τούρκων και Κούρδων αριστερών διανοούμενων και επανασταστών είναι Αλεβίτες.
Σήμερα στην Τουρκία, οι Αλεβίτες είναι γενικά από τις πιο φιλελεύθερες ομάδες, τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά, με ιδιαίτερη ευαισθησία στην εκκοσμικευμένη κοινωνία και τρόπο ζωής, παραμένοντας στην αριστερή πτέρυγα του πολιτικού φάσματος της χώρας.
Μετά τη εκλογή του Κιλιτσντάρογλου στην προεδρία του CHP, οι Αλεβίτες θα γίνουν ακόμα πιο ισχυροί στους κόλπους τους κόμματος. Και μαζί με τους αριστερούς έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην απομόνωση των υπερεθνικιστών κεμαλιστών.
