Τι συμβαίνει με την Κίνα καθώς τα 12 σημεία που δημοσιοποίησε για τον τερματισμό του πολέμου όχι μόνον δεν οδήγησαν σε μείωση των σκληρών προειδοποιήσεων των ΗΠΑ, αλλά τις διόγκωσαν.
Είναι η Κίνα έτοιμη να συρρικνώσει το περιθώριο ελιγμών της στη διεθνή σκηνή στηρίζοντας με στρατιωτική βοήθεια την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία;
Επί του παρόντος το ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί αλλά μπορεί να φωτίσει το ανέβασμα των τόνων από τις ΗΠΑ.
Είναι προφανές, χωρίς να αποκλείεται η αποστολή όπλων και πολεμοφοδίων στην Ρωσία, ότι οι ΗΠΑ προετοιμάζουν το έδαφος για την στιγμή που θα ζητήσουν από τους ευρωπαίους εταίρους τους να περιορίσουν το διμερές εμπόριο αλλά και τις στρατηγικές επενδύσεις –εξαγορές της Κίνας στην Γηραιά Ήπειρο.
Η προληπτική στοχοποίηση της Κίνας για εικαζόμενη εμπλοκή στην Ουκρανία είναι πολύ πιο ασφαλής επιλογή από την ελεγχόμενη ένταση στα στενά της Ταϊβάν, στην νότια Σινική Θάλασσα ή στην Θάλασσα της Ιαπωνίας.
Τα παραπάνω μέτωπα δυνητικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης ΗΠΑ-Κίνας έχουν με υπαιτιότητα και των δύο πλευρών αποδειχτεί ότι μπορούν πολύ εύκολα να τεθούν εκτός ελέγχου.
Εξυπακούεται ότι αν η Γερμανία, η Ιταλία και η Γαλλία δίστασαν πριν συρθούν στην επιβολή κυρώσεων αλλά και αποστολής όπλων στην Ουκρανία, είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν να αποφύγουν να στοιχηθούν δίπλα στις ΗΠΑ, απέναντι στην Κίνα.
Άλλωστε το πρόσφατο ταξίδι του Σολτς στο Πεκίνο ήταν μια προειδοποιητική βολή της Γερμανίας.
Η περιοχή Ινδικού-Ειρηνικού είναι πολύ μακριά από την Γερμανία, ενώ το εμπορικό λιμάνι του Αμβούργου δεν θα οδηγούσε την Cosco να αγοράσει το 25% των μετοχών του αν δεν υπήρχαν διαβεβαιώσεις από γερμανικής πλευράς ότι το διμερές εμπόριο θα αυξάνεται σταθερά.
Η καταστροφή της στενής στρατηγικής σχέσης Βερολίνου-Μόσχας πολλαπλασίασε την εξάρτηση της γερμανικής πλευράς από την Κίνα.
Τούτων λεχθέντων, μια ματιά στα δώδεκα σημεία του ειρηνευτικού σχεδίου της Κίνας αποτελεί μια συνταγή παγώματος της σύγκρουσης στο πρότυπο της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός και της δημιουργίας αποστρατικοποιημένης ζώνης ανάμεσα στην Βόρειο και στην Νότια Κορέα τον Ιούλιο του 1953.
