Ο πόλεμος του Πούτιν στην Ουκρανία σηματοδοτεί μια ιστορική αλλαγή. Στην επόμενη παγκόσμια τάξη πραγμάτων δεν θα υπάρχει πλέον η σχεδόν απόλυτη κυριαρχία των ΗΠΑ της μεταψυχροπολεμικής εποχής. Σε αυτό συμφωνούν οι πολίτες των χωρών της Δύσης και του υπόλοιπου πλανήτη, σύμφωνα με δημοσκόπηση και μελέτη του European Council on Foreign Relations (ECFR) σε 15 χώρες: ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Βρετανία, Ινδία, Τουρκία και 9 χώρες της ΕΕ (Δανία, Εσθονία, Γαλλία, Γερμανία Ιταλία, Πολωνία Πορτογαλία και Ρουμανία).
Σημαντική διαφορά υπάρχει στην αντίληψη των πολιτών της Δύσης από τους υπόλοιπους, για τις ισορροπίες στην επόμενη τάξη πραγμάτων. Οι Δυτικοί πιστεύουν ότι θα υπάρχουν δύο κυρίαρχες υπερδυνάμεις, ΗΠΑ και Κίνα, ενώ οι υπόλοιπες χώρες θα αναγκαστούν να επιλέξουν πλευρά. Αντιθέτως, οι πολίτες Κίνας, Ινδίας, Ρωσίας και Τουρκίας θεωρούν πιο πιθανό έναν κόσμο με πολλούς διαφορετικούς πόλους.
Οι μεγάλες διαφορές φαίνονται και στην αντίληψη των πολιτών για την ευκταία έκβαση του πολέμου. Οι Δυτικοί υποστηρίζουν σε μεγάλο ποσοστό ότι η Ουκρανία θα πρέπει να ανακτήσει όλα τα εδάφη της, ακόμα και αν αυτό σημαίνει παρατεταμένο πόλεμο και περισσότερους νεκρούς ή εκτοπισμένους. Οι περισσότεροι πολίτες σε Κίνα, Ινδία, Ρωσία και Τουρκία θέλουν -αντιθέτως- ο πόλεμος να τελειώσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία θα παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία.
Αξιοσημείωτος είναι ο ρόλος που μπορεί να έχουν η Ινδία και η Τουρκία στην επόμενη τάξη πραγμάτων. Ενώ οι δυτικοί θεωρούν ότι θα αναγκαστούν να επιλέξουν πλευρά και να δηλώσουν συμπαράταξη, οι πολίτες τους τείνουν προς μια αδέσμευτη εθνική πολιτική, όπου κάθε σύγκρουση μεταξύ των υπερδυνάμεων θα δίνει την ευκαιρία να επιβεβαιωθεί η διεθνής σημασία της χώρας τους και η ικανότητα της να παίρνει κυριαρχικές αποφάσεις.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συσπείρωσε τη Δύση και σχεδόν ακύρωσε την απόπειρα «στρατηγικής αυτονομίας» της Ευρώπης. Η έκβασή του θα επηρεάσει τις ισορροπίες στην Ευρώπη, αλλά είναι μάλλον απίθανο να αποκαταστήσει τη φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη πραγμάτων στην οποία ηγήθηκαν οι ΗΠΑ. Αντιθέτως η Δύση θα πρέπει να ζήσει ως ένας από τους πόλους ενός πολύ-πολικού κόσμου, μαζί με εχθρικές δικτατορίες όπως η Κίνα και η Ρωσία αλλά και ανεξάρτητες ισχυρές δυνάμεις όπως η Ινδία και η Τουρκία. Αυτό είναι και το σημαντικότερο γεωπολιτικό σημείο καμπής που αποκάλυψε ο πόλεμος: Η συσπείρωση της Δύσης συμβαίνει σε έναν διαρκώς πιο κατακερματισμένο «μετα-δυτικό» κόσμο.
