Το κινεζικό αερόστατο κατέγραφε μετεωρολογικές παρατηρήσεις και παρασύρθηκε εντός του εναερίου χώρου των ΗΠΑ και κατά σύμπτωση βρέθηκε πάνω από την Πολιτεία της Μοντάνα όπου βρίσκονται υπόγεια σιλό εκτόξευσης διηπειρωτικών πυραύλων.
Έτσι αναβλήθηκε η επίσκεψη του επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μπλίνκεν, στο Πεκίνο, για την πρώτη μετά το 2018 συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των ΗΠΑ και τις Κίνας.
Άνοιξη του 1960 και από την αμερικανική βάση του Ιντσιρλίκ στην Νοτιοανατολική Τουρκία απογειώνεται κατασκοπευτικό αεροσκάφος τύπου Υ-2 με πιλότο τον Πάουερς , το οποίο σε λίγη ώρα καταρρίπτεται από την αεράμυνα της ΕΣΣΔ με τον πιλότο να συλλαμβάνεται και να παραπέμπεται σε δίκη.
Ο πιλότος σώθηκε και ανταλλάχθηκε με κρατούμενο στις ΗΠΑ για κατασκοπεία υπέρ της ΕΣΣΔ, αλλά το επεισόδιο είχε ένα θύμα.
Οι μετεωρολογικές παρατηρήσεις του Υ-2 οδήγησαν σε ματαίωση την Διάσκεψη Κορυφής των Τεσσάρων Μεγάλων, Αϊζενχάουερ, Μακμίλαν, Ντεγκόλ και Χρουστσόφ, με το γερμανικό ζήτημα να κυριαρχεί στην ατζέντα της συνάντησης.
Το ερώτημα που τίθεται σε παρόμοια επεισόδια είναι, αν ανήκουν στην ρουτίνα συλλογής πληροφοριών από την αντίπαλη πλευρά ή αν πρόκειται για προμελετημένη πρόκληση για να αναβληθεί ή ακόμη περισσότερο να ματαιωθεί μια συνάντηση με την ευθύνη να την χρεώνεται η αντίπαλη πλευρά.
Όλες οι υποθέσεις εργασίας είναι νόμιμες με τα σημερινά δεδομένα, αλλά επί του παρόντος ένα είναι βέβαιο: Η χωρίς προηγούμενο αμοιβαία καχυποψία μεταξύ Πεκίνου και Ουάσιγκτον. Μάλιστα, λίγους μήνες μετά την επίσκεψη της τότε Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Πελόζι στην Ταιβάν, η καχυποψία ανεβαίνει κάθε μέρα που περνά.
Πριν από δύο βδομάδες στην Ουάσιγκτον υπήρξαν δημοσιεύματα που φέρουν τις ΗΠΑ να ανατρέπουν την μέχρι τώρα πολιτική τους και να συζητούν την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων στην Νότια Κορέα για την αντιμετώπιση της πυραυλικής καταιγίδας που εξαπολύει κατά καιρούς η Βόρεια Κορέα.
Εξυπακούεται ότι το Πεκίνο θεωρεί ως πρόσχημα την από Βορρά απειλή και θεωρεί την παρουσία πυρηνικών όπλων στην Νότια Κορέα ως απειλή για την δική του ασφάλεια.
Όταν το 1942 ο στρατηγός Μακάρθουρ εγκατέλειπε τις Φιλιππίνες στην Ιαπωνία, δήλωσε αποφασιστικά «θα ξαναγυρίσω». Ογδόντα χρόνια μετά οι ΗΠΑ του Μπάιντεν ξαναγυρίζουν στις Φιλιππίνες με περισσότερες βάσεις από ότι στο παρελθόν, με τον Πρόεδρο της χώρας Μάρκος να κλείνει οριστικά το ειδύλλιο της Μανίλας με το Πεκίνο, που είχε προωθήσει ο προκάτοχος του Ντουέρτε.
Έτσι από τον 38ο παράλληλο στην Κορεατική Χερσόνησο, τις Φιλιππίνες τα νησιωτικά κοραλλιογενή συμπλέγματα στην θάλασσα της Ιαπωνίας και στην νότια Σινική Θάλασσα, οι ΗΠΑ προσπαθούν να θέσουν υπό έλεγχο τον γεωστρατηγικό δυναμισμό της Κίνας.
Την ίδια ώρα το Πεκίνο σε χαμηλούς, αν όχι σιωπηλούς τόνους, επεκτείνει και σταθεροποιεί την προνομιακή του επιρροή στην Αφρική με το βλέμμα στραμμένο στην απέναντι ακτή του Νότιου Ατλαντικού δηλαδή την Λατινική Αμερική.
Από τα παλάτια του Μοντεζούμα στις Ακτές της Τρίπολης, έτσι αρχίζει ο ύμνος του Σώματος των Πεζοναυτών των ΗΠΑ σε μια επίδειξη παγκόσμιας παρεμβατικής αξιοπιστίας.
Στην Κίνα απαντούν σιωπηλά με την ίδια μουσική αλλά με άλλους στίχους: Από το λιμάνι του Αμβούργου μέχρι την Πίσω Αυλή των ΗΠΑ δηλαδή την Λατινική Αμερική.
