Στην Ουάσιγκτον ανάβουν σπίρτα σε πυριτιδαποθήκη ή μήπως δοκιμάζουν να τερματίσουν το μονοπώλιο της φάρσας που έχει κατοχυρώσει η Πρωταπριλιά; Οι ΗΠΑ έχουν διαπιστώσει ότι η Βόρεια Κορέα δεν ενδίδει στις πιέσεις και δεν έχει την πρόθεση να επιστρέψει στη διαπραγμάτευση, καθώς έχει επιλέξει να παραμείνει πυρηνική δύναμη.
Όλα τα παραπάνω, σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα του Foreign Policy, φαίνεται ότι οδηγούν σε στροφή 180ο της πολιτικής των ΗΠΑ για τη μη διασπορά των πυρηνικών όπλων, με την Ουάσιγκτον να επιτρέπει στη Νότια Κορέα να αποκτήσει αντίστοιχα όπλα.
Στη Σεούλ, πριν από λίγες μέρες, κυκλοφορούσαν φήμες ότι η κυβέρνηση προβληματιζόταν αν η χώρα πρέπει να αποκτήσει τα δικά της πυρηνικά όπλα ή να ζητήσει την ανάπτυξη αμερικανικών πυραυλικών συστημάτων, ικανών να φέρουν τέτοιου είδους συστήματα.
Αν η Νότια Κορέα αποκτήσει πυρηνικά όπλα -όχι απλά με την ανοχή αλλά με την προτροπή, αν όχι την πίεση, των ΗΠΑ- θα ακολουθήσει ένα ντόμινο παγκόσμιας αποσταθεροποίησης χωρίς προηγούμενο.
Με ποια επιχειρηματολογία χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και η Τουρκία θα χαρίσουν στο μεν Ισραήλ το πυρηνικό μονοπώλιο στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και στο δε Ιράν την άνεση και την ανοχή να διανύσει τη μικρή απόσταση που το χωρίζει από την απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου;
Το Foreign Policy, που εκδίδεται από το ίδρυμα Carnegie, δεν θα δημοσίευε το σχετικό κείμενο, που φέρει την υπογραφή του Douq Bandow, χωρίς να έχει έγκυρες πληροφορίες για τη σημαντικότερη αλλαγή στην πυρηνική στρατηγική των ΗΠΑ, μετά το 1945.
Μια πυρηνική Νότια Κορέα θα εγκλωβίσει τη Σεούλ σε μακράς διαρκείας αντιπαλότητα με την Κίνα, καθώς θα σήμανε το ναυάγιο της επίσημης πολιτικής του Πεκίνου για σταδιακή ειρηνική επανένωση μιας αποπυρηνικοποιημένης Κορεατικής Χερσονήσου.
Τούτων λεχθέντων, ακόμη και η συζήτηση για ενδεχόμενη απόκτηση πυρηνικών όπλων από τη Νότια Κορέα, πιθανότατα θα φέρει πολύ πιο κοντά το Πεκίνο με το καθεστώς της Πιονγιάνγκ και θα δημιουργήσει ένα ακόμη πεδίο προσέγγισης με τη Ρωσία.
