Άραγε, η Γαλλία και η Γερμανία θα αναγγείλουν πανηγυρικά σε λίγες ημέρες, στις 23 Ιανουαρίου, κοινή πρόταση επιδότησης των ευρωπαϊκών βιομηχανιών, ανάλογη με το πρόσφατο πακέτο Μπάιντεν, το οποίο το Βερολίνο χαρακτήρισε «εμπορικό πόλεμο σε βάρος της Ευρώπης»; Θεωρείται πιθανό, αν και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι που έχουν γίνει αποδέκτες των ευρωπαϊκών ανησυχιών, απάντησαν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση καλό θα ήταν να υιοθετήσει, και αυτή, παρόμοια μέτρα στήριξης της βιομηχανικής βάσης της.
Μια πιθανή εξήγηση για την ρητορική του εμπορικού πολέμου είναι, να πρόκειται για ελιγμό του Σολτς, προκειμένου να κατασιγάσει τις αντιδράσεις της καταπάτησης, για δεύτερη φορά μετά το Σύμφωνο Ανάκαμψης το 2020, δύο ταμπού του Βερολίνου: Της αμοιβαιοποίησης του κινδύνου μέσω κοινού ευρωπαϊκού δανεισμού και της μεταφοράς περισσότερων πόρων σε χώρες δημοσιονομικά ευάλωτες.
Οι χθεσινές δηλώσεις Μακρόν, αν προστεθούν στα όσα δήλωσε πρόσφατα ο Σολτς λίγες μέρες πριν από τον πανηγυρικό εορτασμό της 60ης επετείου της Συνθήκης του Ελιζέ, νομιμοποιούν προσδοκίες και αναμονές.
Υπενθυμίζουμε: Στις 23 Ιανουαρίου 1963, στο Μέγαρο των Ηλυσίων, ο Ντε Γκολ και ο Αντενάουερ υπέγραφαν το Γαλλογερμανικό Σύμφωνο, που πέρασε στην Ιστορία ως Συνθήκη του Ελιζέ.
Η γαλλική πλευρά που ήλπιζε ότι θα υπάρξει μια δυναμική χειραφέτησης της Δυτικής Ευρώπης από τις ΗΠΑ προσγειώθηκε απότομα όταν, μετά από ένα μήνα, η Δυτική Γερμανία επικύρωνε με ψηφοφορία στη Μπούντεσταγκ, στη Βόννη, τη Συνθήκη, με την προσθήκη ενός προοιμίου όπου γινόταν σαφές ότι κεντρική στρατηγική επιλογή της χώρας παραμένει η Διατλαντική Σχέση και το ΝΑΤΟ.
Χρειάστηκε να περάσουν σαράντα χρόνια, μέχρι τις 23 Ιανουαρίου 2003, όταν Γαλλία και ενιαία Γερμανία γιόρτασαν την επέτειο της υπογραφής της Συνθήκης του Ελιζέ με μια κοινή πρόταση θεσμικής εμβάθυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αποτέλεσε το σχέδιο της Συνταγματικής Συνθήκης. Που, τελικά, απορρίφθηκε την άνοιξη του 2005 σε δύο δημοψηφίσματα, στη Γαλλία και την Ολλανδία.
Σήμερα, φαίνεται ότι η διμερής, στενή ευρωπαϊκή συμμαχία, Γαλλίας-Γερμανίας, που αποδείχθηκε θνησιγενής το 1963, στους εορτασμούς της 40ης και πιθανόν της 60ης επετείου της, αναζωογονείται. Το γιατί, μένει να το εξηγήσει ο ιστορικός του μέλλοντος.
