Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Τραμπ αρνούμενος να αναγνωρίσει την νίκη του Μπάιντεν στις Εκλογές του Νοεμβρίου του 2020;
Η για να είμαστε δίκαιοι στον δρόμο που χάραξε ο Αλ Γκόρ την επομένη των Εκλογών τον Νοέμβριο του 2000 αρνούμενος να αποδεχθεί την οριακή νίκη του Μπους στην πολιτεία της Φλόριντα;
Οι εκλογές της άνοιξης στην Τουρκία είναι πιθανό να επιβεβαιώσουν και τις δύο παραπάνω εκδοχές αμφισβήτησης:
Αν ο Ερντογάν χάσει στον δεύτερο γύρο τότε θα αμφισβητήσει το αποτέλεσμα, θα ζητήσει επαναληπτικές εκλογές αλλά δεν θα χρειασθεί την κατάληψη του φαραωνικού ανακτόρου του και του μεγάρου που στεγάζει το Κοινοβούλιο. Θα του αρκεί να αρνηθεί να παραχωρήσει τα κτήρια που συμβολίζουν τον έλεγχο της Εξουσίας, που θα ελέγχονται από την ένοπλη κομματική πολιτοφυλακή που δημιουργήθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.
Αν ο Ερντογάν κερδίσει τις εκλογές, τα κόμματα που μετέχουν στην συσπείρωση των «έξι» θα αμφισβητήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα με τις όποιες κινητοποιήσεις τους να καταγράφονται από την κυβέρνηση ως απόπειρα πραξικοπήματος.
Η εξέγερση των οπαδών του Μπολσονάρο έτσι όπως εξελίχθηκε είναι μήνυμα προς τον Λούλα να μην επιχειρήσει να γκρεμίσει τα στεγανά του βαθέος κράτους που έχει τις ρίζες του στην πολυετή δικτατορία 1964-1985.
Η απόπειρα πραξικοπήματος με αφετηρία την αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος προϋποθέτει τον διχασμό και την πόλωση της κοινωνίας με χρονική διάρκεια και γεωγραφική κατανομή.
Στις ΗΠΑ έχουμε τις δύο ακτές Ανατολική και Δυτική από την μια μεριά, και τον Νότο και τις Μεσοδυτικές Πολιτείες από την άλλη, με την μισή χώρα να θεωρεί φόνο τις αμβλώσεις και την άλλη μισή να αποδέχεται ως κανονικότητα την υπέρβαση του αρσενικού και του θηλυκού υπέρ μιας σύνθεσης που ονομάζεται ρευστό φύλλο.
Στην Τουρκία έχουμε από την μια την περιοχή της Κωνσταντινούπολης και την παράκτια Μικρασία δυτικότροπη, και από την άλλη την ενδοχώρα της Ανατολίας παραδοσιακή ισλαμική.
Άρα, Τραμπ , Μπολσονάρο και προσεχώς Ερντογάν;
Κανείς σήμερα δεν μπορεί να αποκλείσει καταφατική απάντηση. Αν δεν υπάρχει εγγύηση ότι ΗΠΑ και Βραζιλία θα μπορέσουν να περιφρουρήσουν την δημοκρατική κανονικότητα , κατά μείζονα λόγο δεν νομιμοποιείται ένα αισιόδοξο σενάριο για την Τουρκία.
