Είναι βέβαιο ότι οι ηγεσίες όλου του κόσμου παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα την εξέλιξη του κύματος διαμαρτυρίας που έχει εμφανιστεί σε πολλές πόλεις της Κίνας και έχει βάλει στο στόχαστρο τη σκληρή κατασταλτική πολιτική του δόγματος Zero Covid που εφαρμόζει το Πεκίνο από την αρχή της πανδημίας.
Το τελευταίο που θα ήθελαν οι ΗΠΑ και οι χώρες της περιοχής μεταξύ Ινδικού και Ειρηνικού -την ώρα μάλιστα που ανησυχούν για τη συνεχή ισχυροποίηση της Κίνας- θα ήταν μια παρατεταμένη αναταραχή, με αρνητικές συνέπειες τόσο στην οικονομία όσο και στη διαχείριση της πανδημίας.
Εξάλλου, είναι κοινό μυστικό ότι από τη στιγμή που η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία βύθισε την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία στην αβεβαιότητα μιας μεγάλης -σε μέγεθος και διάρκεια- ύφεσης, εχθροί και φίλοι επενδύουν τις ελπίδες τους στην Κίνα, που αναμένεται να λειτουργήσει ως ατμομηχανή μίας προσδοκώμενης επιστροφής στην ανάπτυξη.
Είτε ως επενδυτής, είτε ως εμπορικός εταίρος, το Πεκίνο καλείται να διαδραματίσει ρόλο παρόμοιο -αν όχι πιο βαρύνοντα- με εκείνον που διαδραμάτισαν οι ΗΠΑ μετά το 1945. Τότε, με εξαίρεση το σοβιετικό μπλοκ, το σύνολο του πλανήτη σταθεροποιήθηκε χάρη στη βοήθεια της Ουάσιγκτον, παρόλο που στην πραγματικότητα ήταν χρηματοδότηση των αμερικανικών εξαγωγών, με στόχο να μην υπάρξει επιστροφή σε συνθήκες παρόμοιες με εκείνες της Μεγάλης Ύφεσης που ακολούθησε το Κραχ του 1929.
Σήμερα οι ΗΠΑ έχουν αναγορεύσει την Κίνα σε στρατηγικό αντίπαλο και είναι σίγουρο ότι δεν θα παρακολουθήσουν ως θεατές την ανάδειξη του Πεκίνου σε κυρίαρχη υπερδύναμη. Ωστόσο, στο δρόμο της αντιπαλότητας, οι σύμμαχοι και οι εταίροι στο ΝΑΤΟ δεν θα στοιχηθούν αυτόματα πίσω από την Ουάσιγκτον. Παράδειγμα, το σαφές μήνυμα που έστειλε το Βερολίνο προς τον Αμερικανό φίλο με το πρόσφατο ταξίδι του Σολτς στο Πεκίνο.
Είναι βέβαιο ότι στην περίπτωση που δεν εκτονωθεί σύντομα η σημερινή ένταση, ακόμη και οι πιο δύσπιστοι και καχύποπτοί απέναντι στην Κίνα θα σκέπτονται όπως οι Ρωμαίοι πολίτες, που σύμφωνα με τη γραφίδα του ποιητή είπαν: «Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις».
