Η εγκατάλειψη της Χερσώνας, λίγες βδομάδες μετά την προσάρτηση της στην Ρωσία και στον απόηχο μιας συνεχούς ροής ειδήσεων για μάχη εντός του αστικού ιστού, είναι πολλαπλό πλήγμα για την αξιοπιστία του Κρεμλίνου, αλλά και για το αξιόμαχο των ρωσικών δυνάμεων που βρίσκονται στην Ουκρανία.
Προφανώς τα παραπάνω τα γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα η Μόσχα, η οποία αποφάσισε την απόσυρση των δυνάμεών της από την περιοχή πιθανά για να αποφύγει διάσπαση του μετώπου και ενώ τα ουκρανικά στρατεύματα πλησιάζουν σε επικίνδυνο βαθμό την Κριμαία.
Δεν πρόκειται για την πρώτη επιλογή της ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας, που όντως προσδοκούσε να παγιδεύσει τις ουκρανικές δυνάμεις στην έρημη από τους κατοίκους της Χερσώνα, ένα σχέδιο που θεωρήθηκε ότι μπορεί να έχει ως συνέπεια την κατάρρευση της δικής της γραμμής άμυνας.
Έτσι οι ρωσικές δυνάμεις εγκαταλείπουν τα εδάφη που ελέγχουν δυτικά του Δνείπερου, με συνέπεια να αυξάνεται η ακτογραμμή της Μαύρης Θάλασσας που ελέγχει το Κίεβο, αλλά και να παγώνουν -για το ορατό μέλλον- τα σχέδια της Ρωσίας για κατάληψη της Οδησσού και του Νικολάγιεφ, μια κίνηση που θα καθιστούσε την Ουκρανία περίκλειστη χώρα.
Η εγκατάλειψη της Χερσώνας παγώνει και την διασφάλιση χερσαίας πρόσβασης από τους Ρώσους στην Τρανσδνειστρία, της ρωσόφωνης περιοχής βόρεια της Οδησσού, που αποσχίσθηκε το 1990 από την Μολδαβία.
Πρόκειται για μια αναμφισβήτητη επιτυχία της κυβέρνησης Ζελένσκι και η οποία, αν υπάρχει η αναγκαία πολιτική βούληση στο Κίεβο, διευκολύνει την έναρξη διαβουλεύσεων με την Μόσχα.
Από τα σύνορα της περιοχής του Χάρκοβο, μέχρι τον Δνείπερο ποταμό και την Χερσώνα, το μέτωπο του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας δεν φαίνεται ότι διαθέτει επιχειρησιακό βάθος πολλών γραμμών άμυνας, αλλά και σταθερού ανεφοδιασμού.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ειδίκευση για να γίνει αντιληπτό ότι ο κίνδυνος διάσπασης του μετώπου στην περιοχή, που θέλησε να αποφύγει η Μόσχα, υπάρχει και σε πολλά άλλα σημεία.
Τέλη Μαρτίου οι Ρώσοι αποχωρούν από την πολιορκία του Κιέβου, αρχές Σεπτεμβρίου αποχωρούν άτακτα στα σύνορα της επαρχίας του Χάρκοβο με το Ντονμπάς και τώρα εγκαταλείπουν την Χερσώνα.
Στην Ιστορία της Ρωσίας υπάρχουν οι νίκες κατά του Ναπολέοντα και του Χίτλερ, αλλά και οι ήττες στον Κριμαϊκό Πόλεμο του 1853-56, στον Ρωσο-ιαπωνικό Πόλεμο του 1904 και τέλος στον Πόλεμο ΕΣΣΔ -Φιλανδίας το 1939-40.
