Το κυρίαρχο μήνυμα της οριακής επικράτησης του Λούλα είναι ο βαθύς διχασμός, η ακραία πόλωση που κυριαρχεί στη Βραζιλία, τη δεύτερη μετά τις ΗΠΑ μεγάλη δύναμη της αμερικανικής ηπείρου.
Βραχυπρόθεσμα, η νίκη του Λούλα επί του Μπολσονάρο δίνει την ελπίδα στους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ ότι πρόκειται για μια εξέλιξη που έστω και την τελευταία στιγμή μπορεί να βοηθήσει μια συσπείρωση απέναντι στον Τραμπ. Το μήνυμα του Μπάιντεν μιλά από μόνο του καθώς μιλά για αδιάβλητες εκλογές μια έμμεση αλλά σαφής αναφορά στην άρνηση του Τραμπ και των οπαδών του να αναγνωρίσουν το αποτέλεσμα των Εκλογών του 2020.
Η Βραζιλία κυρίαρχη περιφερειακή μεγάλη δύναμη στη νότια Αμερική, με δηλωμένες φιλοδοξίες για διεθνή ρόλο στο πλαίσιο των G-20 και των BRICS, είναι κρίσιμη συνιστώσα στους παγκόσμιους συσχετισμούς.
Σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της πρόκλησης της κλιματικής κρίσης, η επικράτηση του Λούλα σώζει στο παρά πέντε τα δάση και το οικοσύστημα του Αμαζονίου από την προδιαγεγραμμένη από τον Μπολσονάρο καταστροφή αυτού του πνεύμονα του πλανήτη μας.
Η Βραζιλία γνώρισε μετά την ανατροπή του Προέδρου Γκουλάρ από πραξικόπημα το 1964, μια στρατιωτική δικτατορία μέχρι το 1985 και, στη συνέχεια, μια καχεκτική δημοκρατία όπου κυριαρχούσαν οι μηχανισμοί της χούντας.
Η εκλογή του Λούλα, που παρέμεινε στην εξουσία στην περίοδο 2003-10, ήταν η πρώτη σοβαρή προσπάθεια πλήρους εκδημοκρατισμού αλλά και υιοθέτησης πολιτικών άμβλυνσης των αβυσσαλέων κοινωνικών ανισοτήτων της χώρας.
Στη Βραζιλία έχει τεθεί ένα μεγάλο στοίχημα: Αν η ανάδειξη μιας περιφερειακής δύναμης σε ένα από τα κέντρα ισχύος του πλανήτη είναι συμβατή ή όχι με την δημοκρατική κανονικότητα. Κι αυτό το στοίχημα, όπως έδειξε η οριακή επανεκλογή του Λούλα, παραμένει ανοικτό.
