Οκτώ μήνες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η αξιοπιστία της διακήρυξης της Ε.Ε των 27 ότι μπορεί να διαχειρισθεί το κόστος των παρενεργειών της χωρίς να αποσταθεροποιηθεί, φθίνει κάθε μέρα που περνά.
Αν η Ε.Ε έχει μηδενική ορατότητα για το μέλλον η μετά Brexit Βρετανία βιώνει μια πρωτοφανή πολιτική κρίση. Έξι εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τρας, ανατρέπει την οικονομική πολιτική που μόλις είχε υιοθετήσει και αποπέμπει τον αρμόδιο υπουργό. Ήδη, το ερώτημα που τίθεται είναι όχι εάν αλλά πότε οι Συντηρητικοί θα αλλάξουν ηγεσία για να αντιμετωπίσουν το κενό στρατηγικής για την μετά Brexit Βρετανία, στη σκιά των κλυδωνισμών που προκάλεσε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Στην απέναντι ακτή της Μάγχης ο Μακρόν έχει αρχίσει την δεύτερη θητεία του χωρίς αυτοδύναμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και με τον πόλεμο στην Ουκρανία να έχει ακυρώσει το αφήγημα του για μια εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης που θα αμβλύνει τις κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες στην Ε.Ε των 27. Το φόβητρο ενός γενικευμένου απεργιακού κύματος που θα παραλύσει την Γαλλία έχει ως αποτέλεσμα, μόλις έξι μήνες από τις εκλογικές αναμετρήσεις της άνοιξης, να αρχίσει ξανά ενδεχόμενη πρόωρη προσφυγή στις Κάλπες.
Τη στιγμή που η ευρωσκεπτικιστική ακροδεξιά ετοιμάζεται να αναλάβει τα ηνία της εξουσίας στην Ιταλία και να μετέχει στην κυβερνητική πλειοψηφία στην Στοκχόλμη, η διαχείριση των παρενεργειών του πολέμου στην Ουκρανία από την τρικομματική κυβέρνηση Σολτς πριμοδοτεί εκ των πραγμάτων την ρητορική της εθνικής περιχαράκωσης και αναδίπλωσης και απαξιώνει τον μέχρι τώρα ευρωπαϊκό βολονταρισμό του Μακρόν και του Ντράγκι.
Όλα τα παραπάνω πριν από τον σκληρό χειμώνα του 2022-23 που θα δοκιμάσει την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα της Γηραιάς Ηπείρου.
Με τα σημερινά δεδομένα, αν η συγκυρία εντός και εκτός συνόρων αναγκάσει το Βερολίνο να επενδύσει στην εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε ότι οι Φιλελεύθεροι του υπουργού Οικονομικών Λίντνερ δεν θα προκαλέσουν κυβερνητική κρίση.
Η Βρετανία βρίσκεται σε παρατεταμένη πολιτική κρίση από το 2014, όταν ό μοιραίος Κάμερον δεσμεύθηκε να προκηρύξει δημοψήφισμα αν οι ψηφοφόροι του έδιναν δεύτερη πενταετή θητεία.
Η Γαλλία και μαζί της οι χώρες του Νότου της Ε.Ε-Ευρωζώνης, συμπιέζονται από το 2008-10, όταν η Γερμανία επέβαλλε -κυρίως στην Ευρωζώνη- σκληρή προσαρμογή σε άκαμπτους δημοσιονομικούς κανόνες, με την πανδημία να επιβάλλει εργαλεία σαν το Ταμείο Ανάκαμψης, που επανέφεραν στη ζωή την παραδοχή ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση προχωρά μέσω κρίσεων.
Σήμερα, η επιλογή «Πρώτα η Γερμανία» του Σολτς, κινδυνεύει να αποδειχθεί η χαριστική βολή στη δυναμική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, με τις χώρες- μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να κινούνται σπασμωδικά στους ρυθμούς της στρατηγικής «ο σώζων εαυτόν σωθείτω».