Η εκλογή ενός νέου ακαδημαϊκού είναι μια είδηση χαρμόσυνη (τουλάχιστον για τον άμεσα ενδιαφερόμενο). Η εκλογή, όμως, του Προκόπιου Παυλόπουλου, την Πέμπτη, ως τακτικού μέλους της Ακαδημίας Αθηνών, στην έδρα του δημοσίου δικαίου (με 24 ψήφους υπέρ, 4 λευκές και 3 κατά), αφήνει μια πικρή γεύση.
| Η εκλογή Πρ. Παυλόπουλου: Όχι για την εκλογή την ίδια, φυσικά. Μα για την αιτιολόγησή της, στην οποία περιλαμβάνεται ως θετική μνεία ότι ο εκλεγείς «διακρίθηκε για την παρουσία του στον πολιτικό στίβο σε μια σειρά αξιώματα» και ειδικότερα ότι «το διάστημα 2004-2009 διετέλεσε αδιαλείπτως υπουργός Εσωτερικών…», εδώ. Ως εάν κανείς δεν θυμάται την αξιομνημόνευτη συμβολή του τιμώμενου στην χρεοκοπία της χώρας. Ως εάν έχουμε όλοι διαγράψει από την μνήμη μας μερικές δεκάδες χιλιάδες ρουσφετολογικούς διορισμούς και την αποτύπωσή τους στο δημόσιο έλλειμμα.
Η μη εκλογή Τ. Πατρίκιου: Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Στην ίδια συνεδρίαση, η Ακαδημία αρνήθηκε να τιμήσει τον μεγαλύτερο εν ζωή Έλληνα ποιητή, σεμνό αγωνιστή της δημοκρατίας, Τίτο Πατρίκιο, λόγω -έλεγαν οι διαφωνούντες- της ηλικίας του. Στην ψηφοφορία που έκαναν οι νεαροί ακαδημαϊκοί μας, μεταξύ τριών υποψηφίων ο Τίτος Πατρίκιος ήρθε δεύτερος, με 13 ψήφους, κι επειδή κανείς δεν συγκέντρωσε τον ελάχιστο αριθμό (19 ψήφους) η ψηφοφορία κηρύχθηκε άγονη. |
