Η συμμαχία AKP-MHP πλησιάζει στο τέλος της και υπάρχουν δύο ξεκάθαρα σημάδια για αυτό: Πρώτον, «βρέχει» απειλές στην εξωτερική πολιτική, για εκμετάλλευση στην εσωτερική πολιτική. Δεύτερον, αυξάνονται οι απαγορεύσεις στο εσωτερικό.
Το πρώτο, επιταχύνθηκε τον περασμένο μήνα και αυτή τη φορά είναι ενεργή η απειλή εισβολής στην Ελλάδα και όχι στη Συρία.
Διεκδικούμε κάποια από τα νησιά του Αιγαίου ως «κατεχόμενα από την Ελλάδα». Ούτε στην απόβαση του 1974 στην Κύπρο δεν απειλήσαμε τόσο ανοιχτά τον γείτονά μας. Επιπλέον, το υπουργείο Εξωτερικών, στις 3 Οκτωβρίου του 2016, είχε κάνει γραπτή δήλωση (εδώ), λέγοντας ότι:
«Τα νησιά που λέγεται ότι είναι κατεχόμενα, δεν βρίσκονται εντός των θαλάσσιων συνόρων που καθορίζονται από διεθνή συμφωνία. Οι ισχυρισμοί και οι ειδήσεις ότι η Τουρκία έχει μεταβιβάσει την κυριαρχία ορισμένων νησιών και βραχονησίδων του Αιγαίου σε άλλη χώρα από το 2003, είναι εντελώς αναληθή».
Τώρα απειλούμε και κάνουμε και κάτι άλλο. Για παράδειγμα, όταν οι ΗΠΑ ήραν το εμπάργκο όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία (συγγνώμη, στην… Ελληνοκυπριακή Διοίκηση), ανακοινώσαμε ότι θα στείλουμε στρατιώτες -εκτός από τους περίπου 40.000 που βρίσκονται ήδη εκεί- στην ΤΔΒΚ (εδώ).
Η ισχυρότερη υποστήριξη για την εθνικιστική πολιτική της κυβέρνησης είναι από τους εν αποστρατεία στρατιωτικούς. Για παράδειγμα, ο Τζιχάτ Γιαϊτζί, ένας από τους θεωρητικούς της Γαλάζιας Πατρίδας, στις 8 Σεπτεμβρίου, ανέβασε βίντεο που λέει: «Δεν υπάρχει κανείς από το 1821 που να μπορεί να δείξει μια στιγμή κατά την οποία η Ελλάδα έδειξε τη φιλία της στην Τουρκία».
Μα, ναύαρχε, κρατήσαμε αυτούς τους ανθρώπους υπό κατοχή επί 370 χρόνια, από το 1458 έως το 1828, έπρεπε να προσευχηθούν για έλεος;
Και συνεχίζει: «Οι ΗΠΑ και η Ελλάδα έχουν στόχο να μας απομακρύνουν από το ΝΑΤΟ. Μετά θα πάρουν την ελληνοκυπριακή διοίκηση στη Συμμαχία και στη συνέχεια θα επέμβουν στην Τουρκία, χρησιμοποιώντας το Άρθρο 5, μόνο και μόνο επειδή εισέβαλε σε χώρα του ΝΑΤΟ».
Όταν η Ελλάδα, της οποίας ο συνολικός πληθυσμός (11 εκατομμύρια) είναι μικρότερος από τους μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (18,5 εκατομμύρια), έφερε τεθωρακισμένο όχημα σε νησί, που δόθηκε με τη Λωζάννη με την προϋπόθεση να μην το στρατιωτικοποιήσει, ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, Ουμίτ Γιαλίμ, ξαναγράφει: «Μόνο το δικαίωμα χρήσης των νήσων του Βορείου Αιγαίου, που αποτελείται από εννέα μέρη, έχει δοθεί στην Ελλάδα. Η ιδιοκτησία, η κυριαρχία, η θαλάσσια δικαιοδοσία και ο εναέριος χώρος αυτών των νησιών παρέμειναν στην Τουρκία». Θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτή την εξαιρετική δήλωση χωρίς σχόλια, για να μην χαλάσω την πρωτοτυπία της, αλλά δεν αντέχω: Αυτά τα νησιά είναι κάτι σαν leasing; Κατοχή (χρήση) στους Έλληνες, ιδιοκτήτης η τουριστική εταιρεία, συγγνώμη, η χώρα Τουρκία.
Χα, έγραψα πολλά, αλλά θα το ξαναγράψω: η Ελλάδα άρχισε να στρατιωτικοποιεί τα νησιά τη δεκαετία του 1930, ως παραβίαση της Λωζάννης, και η Τουρκία το υποστήριξε με ομιλία του τότε υπουργού Εξωτερικών Αράς, το 1936 στο Κοινοβούλιο, όταν ο ιταλικός κίνδυνος και για τα δύο κράτη βρισκόταν στο αποκορύφωμά του.
Από την άλλη, θέλουμε να μπούμε στην αντιΝΑΤΟϊκή Σαγκάη, χωρίς να φύγουμε από το ΝΑΤΟ. Πηγαίνουμε φέτος στην τελετή έναρξης του ΟΗΕ, που έχει επανειλημμένα απορρίψει και μάλιστα καταδικάσει την πρόταση της Τουρκίας για δύο κράτη στην Κύπρο (εδώ) κι εμείς λέμε «Αναγνωρίστε την ΤΔΒΚ το συντομότερο δυνατό».
Ο Μπασκίν Οράν είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών της Άγκυρας
