Αναμενόμενη και εύλογη είναι η επανεκλογή του Αλεξάντερ φον ντερ Μπέλεν στην προεδρία της Αυστρίας. Ήταν ο μόνος υποψήφιος του συμβατικού πολιτικού φάσματος, με κυριότερο ανταγωνιστή τον υποψήφιο του (ακροδεξιού, εθνικιστικού, αντι-ευρωπαϊκού και αντιμεταναστευτικού) Κόμματος Ελευθερίας, στο οποίο κάποτε πρωταγωνιστούσε ο διαβόητος Γεργκ Χάιντερ. Ενδεικτικό είναι ότι, στις χθεσινές εκλογές, στην τρίτη θέση βρέθηκε ο μουσικός, γιατρός, καμπαρετίστας και ιδρυτής-ηγέτης του σατιρικού Κόμματος της Μπύρας, Ντόμινικ Βλάζνι.
Το αξίωμα του ομοσπονδιακού προέδρου είναι θεωρητικά σημαντικό, αλλά στην πράξη καθαρά συμβολικό και τελετουργικό. Ελάχιστες φορές έχει κληθεί πρόεδρος να πάρει αποφάσεις που επηρέασαν -έστω και προσωρινά- την πολιτική ζωή της χώρας. Μια από αυτές ήταν το 2019, όταν ο φον ντερ Μπέλεν διόρισε υπηρεσιακή καγκελάριο την πρώην δικαστή Μπριγκίτε Μπίρλαιν μετά την κατάρρευση της πρώτης κυβέρνησης του Σεμπάστιαν Κουρτς, λόγω του «σκανδάλου Ίμπιζα». Τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και οι κυβερνητικές κρίσεις που ακολούθησαν ενίσχυσαν την εικόνα του ως ενός αξιόπιστου και συνετού φύλακα της πολιτικής σταθερότητας.
Η δημοφιλία του φον ντερ Μπέλεν και η σχεδόν καθολική συναίνεση του πολιτικού κόσμου της Αυστρίας στην επανεκλογή του, ίσως εξηγούνται και από μια ακόμη λεπτομέρεια. Από το 1951, που ο πρόεδρος δεν εκλέγεται πλέον από το κοινοβούλιο αλλά με λαϊκή ψήφο, είναι ο μόνος που δεν προέρχεται από το Σοσιαλδημοκρατικό ή το Λαϊκό Κόμμα, τα επί δεκαετίες δύο κυρίαρχα κόμματα, που εναλλάσσονταν στην εξουσία με τη στήριξη μικρότερων σχηματισμών.
