Μέρος Α’: Ώριμο Φρούτο
«Τα Βαλκάνια δεν αξίζουν ούτε τα κόκαλα ενός Πομερανού Γρεναδιέρου» είχε αποφανθεί ο Μπίσμαρκ το 1877, όταν ερωτήθηκε αν η Γερμανία θα εμπλακεί στον Ρωσσοτουρκικό Πόλεμο.
«Τα Βαλκάνια παράγουν περισσότερη Ιστορία από όση μπορούν να καταναλώσουν» είπε πολύ αργότερα ο Ουίνστον Τσόρτσιλ.
Σήμερα η περιοχή περιγράφεται, με μια πιο συνοπτική διατύπωση, σε τρείς λέξεις: «Ατύχημα σε αναμονή».
Η αβεβαιότητα για το μέλλον των Βαλκανίων είχε κορυφωθεί λίγο πριν εισβάλλει η Ρωσία στην Ουκρανία:
-Σερβία και Κοσσυφοπέδιο, στο όνομα της ενίσχυσης της εθνικής ομοιογένειας, συζητούσαν για αλλαγή συνόρων.
-Η ενταξιακή πορεία των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε. βραχυκυκλώθηκε αρχικά από το βέτο της Γαλλίας και στη συνέχεια λόγω της άρνησης της Βουλγαρίας να αποδεχθεί την ύπαρξη σλαβομακεδονικής εθνότητας και γλώσσας.
-Το επίκεντρο, όμως, των τεκτονικών δονήσεων που έχουν προεξοφληθεί τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη, με το ομόσπονδο συνιστών κράτος της Σερβικής Δημοκρατίας να είναι ήδη de facto ανεξάρτητο και να περιμένει να διακηρύξει την de jure ανεξαρτησία του, μόλις το επιτρέψει η διεθνής συγκυρία.
-Αν η Βοσνία-Ερζεγοβίνη διαλυθεί, το επόμενο βήμα θα είναι η ένωση της Σερβικής Δημοκρατίας με την Σερβία, η ένωση της Κροατικής Ερζεγοβίνης με την Κροατία και η δημιουργία του πρώτου αμιγούς μουσουλμανικού κράτους στην Ευρώπη, με πρωτεύουσα το Σεράγεβο.
-Αν η Βόρεια Μακεδονία επιταχύνει την μετεξέλιξη της σε χαλαρή συνομοσπονδία Σλαβομακεδόνων και Αλβανών και η Βουλγαρία εξακολουθήσει να θεωρεί την χώρα δεύτερο βουλγαρικό κράτος, τότε η δυναμική της αποσταθεροποίησης θα γίνει υπαρξιακή πρόκληση για τον βόρειο γείτονα μας.
Όλα τα παραπάνω είχαν διαμορφωθεί στα τέλη του 2021 ως μια συνολική αμφισβήτηση του status quo που προέκυψε με την Συμφωνία του Ντέιτον, το 1995, που τερμάτισε τον πόλεμο στην Βοσνία, με την επέμβαση του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας, την άνοιξη του 1999, που τερμάτισε την κυριαρχία της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο και τέλος με την Συμφωνία της Αχρίδας, τον Οκτώβριο του 2001, που τερμάτισε την εξέγερση των Αλβανών στην Βόρεια Μακεδονία.
Όταν τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου οι Ρώσοι πεζοναύτες έπεσαν στο αεροδρόμιο του Κιέβου, τα Βαλκάνια πρόβαλλαν ως ο πρώτος πιθανός -αν όχι βέβαιος- σταθμός διάχυσης της σύγκρουσης εκτός των συνόρων της πρώην ΕΣΣΔ.
Η συνέχεια στο αυριανό KReport…
