Το 2011 είχε ξεκινήσει από υπουργείο Παιδείας και ΕΛΑΣ ένα από τα πολλά ανολοκλήρωτα ξεκαθαρίσματα στις φοιτητικές εστίες της χώρας. Μεταξύ άλλων καταγράφηκαν τότε 1051 «αιώνιοι φοιτητές» που ζούσαν στις εστίες. Ανάμεσά τους ξεχώρισε μια περίπτωση που αγγίζει τα όρια του αστικού μύθου: Στην φοιτητική εστία της Πάτρας καταγράφηκε ένοικος της εστίας που έμεινε εκεί 22 χρόνια, μπήκε 18άρης και βγήκε 40άρης (εδώ).
Δέκα χρόνια μετά, στη φοιτητική εστία του ΕΜΠ στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου από μια μεγάλη επιχείρηση της ΕΛΑΣ τόσο από κινητοποίηση δυνάμεων όσο και από δημοσιότητα εντοπίζονται μέλη σπείρας ληστειών και διακίνησης ναρκωτικών.
Και τότε άρχισε το ξήλωμα του πουλόβερ: «Επικοινωνιακή η επιχείρηση», «λόγω ΟΠΠΙ έγινε η επιχείρηση», «άνθρακες ο θησαυρός» κλπ.
Η αλήθεια είναι ότι στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης η κακοπιστία περισσεύει. Άλλωστε είναι από τα παραδοσιακά «άβατα» της κοινωνίας μας με μάχες χαρακωμάτων ανάμεσα σε ομάδες συμφερόντων και την εκάστοτε πολιτική ηγεσία που έχει το μαχαίρι και το πεπόνι. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και δύο -τρεις δεκαετίες στη λίστα των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων φιγουράρει στις πρώτες θέσεις η μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ. Είναι ίσως η μακροβιότερη ανολοκλήρωτη μεταρρύθμιση –στη σχετική μακρά λίστα.
Εδώ, ακόμη κι ένα μάλλον διοικητικό θέμα, όπως οι φοιτητικές εστίες, ανάγεται σε ιδεολογική αντιπαράθεση για το δημόσιο πανεπιστήμιο: Η μεν Κυβέρνηση το χρησιμοποιεί ως κερκόπορτα για μία μεταρρύθμιση που στο κομμάτι της ασφάλειας και του ασύλου δεν έχει σχεδιαστεί με την επιμέλεια που απαιτεί η προϊστορία, η δε αντιπολίτευση απορρίπτει το πρόβλημα στην Πολυτεχνειούπολη επειδή πίσω από την επιχείρηση της ΕΛΑΣ διαβλέπει τους ΟΠΠΙ.
Έτσι όμως δεν θα συζητήσουμε ποτέ, ούτε καν για τις φοιτητικές εστίες. Κι ας έχει φάει τέτοιο στραπάτσο η αξιοπρέπειά μας – εμείς να χρηματοδοτούμε επίδοξους Εσκομπάρ με δωρεάν στέγη.
Πριν από 11 χρόνια, 1051 αιώνιοι φοιτητές στερούσαν στέγη από άλλους που δεν είχαν ευεργετηθεί όσο οι «αιώνιοι» και που δεν είχαν τη δυνατότητα να φύγουν προς τη Δύση.
Σήμερα ένας -δύο πιστολέρο έχουν (είχαν) την έδρα τους σε εστία της Πολυτεχνειούπολης.
Να συμφωνήσουμε ότι κάτι πρέπει να γίνει πλέον στις φοιτητικές εστίες;
Και για να δούμε για ποιο πράγμα μιλάμε αρκεί μια αναζήτηση στο google για τη συγκεκριμένη φοιτητική εστία και στα σχόλια για τις συνθήκες υγιεινής και την άνεση εισόδου οποιουδήποτε και για οσοδήποτε χρόνο. Αυτή, άραγε, είναι εικόνα που μπορεί κανείς να υπερασπιστεί;
Στην πολεοδομία, η εγκατάλειψη μιας περιοχής πάντα φέρνει νέους ιδιοκτήτες. Τόσο απλό, αλλά ίσως αυτό είναι που έχει συμβεί στο «άβατο» των φοιτητικών εστιών.
