Η μαντίλα, το başörtü και το πιο πολιτικοποιημένο türban, που έκανε την εμφάνισή του στην Τουρκία μετά την Ισλαμική Επανάσταση του Ιράν, δεν απαγορεύτηκε ποτέ στον δημόσιο χώρο της γειτονικής χώρας, εκτός από τη Δημόσια Διοίκηση και την Εκπαίδευση.
Ενώ μετά το 1979 και την αυταρχική απαγόρευση της μαντίλας των Σάχηδων, το Ιράν θα επιβάλει την μαντίλα με τον ίδιο -και ίσως και με μεγαλύτερο- αυταρχισμό, ο γυναικείος ισλαμικός ενδυματολογικός κώδικας, το tesettür, στιγματίστηκε κοινωνικά στην Τουρκία τις δεκαετίες του κεμαλισμού, ταυτίζοντάς το με τους φτωχούς, «αμόρφωτους» και «αδαείς» ανθρώπους της περιφέρειας, καλλιεργώντας την αντίληψη της θυματοποίησης μεταξύ των ευσεβών μουσουλμάνων. Όμως, μετά τη δεκαετία του '80, και την ταχεία άνοδο του πολιτικού Ισλάμ, θα γίνει ένα από τα μείζονα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της χώρας.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90, σε ορισμένα μεγάλα πανεπιστήμια της Τουρκίας, οι σκληροπυρηνικοί κεμαλιστές θα εφεύρουν ακόμη και τα διαβόητα iknaodalari, όπου οι λίγες φοιτήτριες που φορούσαν μαντίλα κάτω από περούκες, στιγματίζονταν από καθηγητές που προσπαθούσαν να τις «πείσουν» να βγάλουν την μαντίλα, επιτείνοντας ακόμη περισσότερο την αντίληψη της θυματοποίησης.
Ωστόσο, μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΑΚΡ, το 2002, η μαντίλα σταδιακά έπαψε να αποτελεί ζήτημα, καθώς επετράπη η πρόσβαση των γυναικών που την φορούσαν σε όλα τα πανεπιστήμια και στη συνέχεια στο δημόσιο τομέα, ακόμη και στο στρατό και την αστυνομία.
Η μαντίλα φαίνεται να έχει χάσει την ικανότητά της να πολώνει και δεν αποτελεί πλέον -σχεδόν ποτέ- ζήτημα αντιπαράθεσης τόσο σε πολιτικό επίπεδο, όσο και στο εσωτερικό της κοινωνίας. Μάλιστα, μεταξύ των νεότερων γενεών των κατώτερων και μεσαίων τάξεων, η μαντίλα δεν θεωρείται διαχωριστική γραμμή.
Μήπως αυτή η νέα ελευθερία ώθησε περισσότερες γυναίκες να φορούν μαζικά τη μαντίλα; Όπως δείχνουν διάφορες δημοσκοπήσεις, όχι, δεν το έκανε.
Σύμφωνα με την εταιρεία δημοσκοπήσεων Konda και με βάση έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2018 (εδώ), μεταξύ 2008 και 2018, το ποσοστό των γυναικών που καλύπτουν το κεφάλι τους αυξήθηκε από 52% μόλις σε 53%, ενώ το ποσοστό εκείνων που δεν το καλύπτουν αυξήθηκε από 34% σε 37%. Κατά την ίδια δεκαετία, το ποσοστό των γυναικών που δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν το turban, μειώθηκε από 13% σε 9%.
Επιπλέον, η μαντίλα φαίνεται να έχει πάψει να αποτελεί ζήτημα ελευθερίας στην Τουρκία. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από την εταιρεία δημοσκοπήσεων Konsensus το 2021 (εδώ), το 84,2% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι οι γυναίκες είναι ελεύθερες να φορούν μαντίλα, başörtü, ή/και türban, ενώ μόνο το 15,8% πιστεύει ότι δεν είναι.
Έρευνα της Metropoll, τον Φεβρουάριο του 2021, επιβεβαιώνει άλλες έρευνες που καταγράφουν μια σταθερή αλλαγή εντός της τουρκικής κοινωνίας, η οποία είναι σημαντικά λιγότερο πολωμένη γύρω από το θέμα της μαντίλας σε σχέση με το παρελθόν. Το 83,1% των Τούρκων δεν συμφωνεί με τη δήλωση ότι «πρέπει να απαγορευτεί η χρήση μαντίλας στις δημόσιες υπαλλήλους». Ακόμη και το 80,2% των σταθερά «κεμαλικών» ψηφοφόρων του CHP, διαφωνεί με αυτή τη δήλωση, γεγονός που δείχνει τη βαθιά αλλαγή που συντελείται στο εσωτερικό του κόμματος και τις απόψεις του για το θέμα, στερώντας έτσι από το ΑΚΡ ένα πολύ σημαντικό εργαλείο πόλωσης.
Ωστόσο, σύμφωνα με άλλη έρευνα, που διεξήχθη από την εταιρεία δημοσκοπήσεων Yoneylem το 2021 (εδώ), το 25,9% των ερωτηθέντων εξακολουθεί να πιστεύει ότι αν υπάρξει αλλαγή κυβέρνησης, οι απαγορεύσεις κατά των γυναικών που φορούν μαντίλα θα επανέλθουν, ενώ το 69% δεν πιστεύει ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό.
Το ποσοστό εκείνων που εκτιμούν ότι οι απαγορεύσεις μπορεί να επανέλθουν, είναι περίπου το ποσοστό των «σκληροπυρηνικών» ψηφοφόρων του ΑΚΡ, οι οποίοι είναι πιο διατεθειμένοι να υιοθετήσουν το αφήγημα της σημερινής κυβέρνησης, σύμφωνα με το οποίο αν η αντιπολίτευση έρθει στην εξουσία, θα χάσουν όλα τα δικαιώματα και τα οφέλη που απέκτησαν στα χρόνια του Ερντογάν.