Η είδηση από την φετινή ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είναι ότι δεν θα παραστούν ο Πούτιν και ο Σιτζιπιγκ, οι οποίοι έχουν δεσμευθεί ότι θα συμμετάσχουν στην Σύνοδο Κορυφής των G-20, στο Μπαλί της Ινδονησίας.
Παρά τις παραπάνω απουσίες, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά και η ψυχροπολεμική ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας για την Ταιβάν, αναμένεται να κυριαρχήσουν τόσο στην Γενική Συνέλευση, όσο και στις συναντήσεις -διμερείς και πολυμερείς- που θα γίνουν στο περιθώριο της.
Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι Μόσχα και Πεκίνο -συμβολικά και ουσιαστικά- θεωρούν το Μπαλί ως πιο κατάλληλη τοποθεσία σε σχέση με τη Νέα Υόρκη, για την προώθηση των συμφερόντων τους.
Σε συμβολικό επίπεδο, η έδρα του ΟΗΕ στην αμερικανική μητρόπολη, παρότι θεωρείται διεθνές έδαφος, θυμίζει την εποχή της αμερικανικής παντοδυναμίας μετά το 1945, με τον εκάστοτε πρόεδρο σε ρόλο αδιαμφισβήτητου οικοδεσπότη.
Σε ουσιαστικό επίπεδο, Μόσχα και Πεκίνο έχουν από καιρό διαπιστώσει ότι το φόρουμ των G-20 εγγυάται πιο ευνοϊκούς συσχετισμούς απ’ ότι η Γενική Συνέλευση του διεθνούς οργανισμού.
Και όχι μόνον, καθώς η δεδομένη αδυναμία μεταρρύθμισης του ΟΗΕ, με κορυφαία πρόκληση την διεύρυνση της ομάδας των Μονίμων Μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, πριμοδοτεί άτυπα και ευέλικτα φόρουμ, περιφερειακής αλλά και παγκόσμιας εμβέλειας.
Επί του παρόντος, η Ομάδα των G-20 είναι το μόνο άτυπο διεθνές φόρουμ όπου συνυπάρχουν όλα τα κέντρα ισχύος του πλανήτη, παλαιά και αναδυόμενα.
Η Σύνοδος του Μπαλί έχει και μια άλλη συμβολική σημασία καθώς στο Μπαντούνγκ της Ινδονησίας συνήλθε το 1955 η ιδρυτική συνέλευση του Κινήματος των Αδεσμεύτων, με πολλές από τις χώρες που ήταν τότε παρούσες να ανήκουν σήμερα στην ομάδα των 20 ισχυρών οικονομιών.
