Μέχρι τώρα κάθε φορά που η Ε.Ε δεν μπορούσε να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, χωρίς ταυτόχρονα να υπάρχει η απαιτούμενη για αλλαγή των Συνθηκών ομοφωνία, η προτεινόμενη συνταγή δεν ήταν άλλη από την διαμόρφωση ενός σκληρού πυρήνα η μιας πρώτης ταχύτητας από τις χώρες που θέλουν εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αρχικά οδήγησε τους 27 της Ε.Ε σε μια ενότητα του ελάχιστου κοινού παρονομαστή η οποία συρρικνώνεται όταν αναζητείται η κοινή απάντησή τους στις παρενέργειες των κυρώσεων που η Δύση επέβαλλε στην Ρωσία.
Λίγο πριν το καλοκαίρι ο Μακρόν εισηγήθηκε μια διευρυμένη παράλληλη της Ε.Ε δομή την Ευρωπαική Πολιτική Κοινότητα, που θα μπορούσε να περιλαμβάνει την Βρετανία, την Ουκρανία, την Τουρκία, τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και τις ευρωπαϊκές πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.
Προφανώς η πρωτοβουλία Μακρόν αποβλέπει στην παράκαμψη της αδυναμίας αλλαγής των Συνθηκών αλλά και μιας με συνοπτικές διαδικασίες επιτάχυνση της διεύρυνσης.
Η πρόταση θυμίζει την Ευρωπαική Συνομοσπονδία που πρότεινε ο Μιτεράν στα τέλη του 1989 για να αποτρέψει την πλήρη ένταξη των ανατολικών χωρών.
Η Τσεχική Προεδρία της Ε.Ε σχεδιάζει με αφορμή την Σύνοδο Κορυφής στην Πράγα της 6.10.22 να προσκαλέσει την Τρας, τον Ζελένσκι και τον Ερντογάν αλλά και τους ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων σε μια άτυπη πρεμιέρα της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας.
Έτσι αντί της εμβάθυνσης, η κρίση που προέκυψε ως παρενέργεια της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία για πρώτη φορά επιχειρείται να αντιμετωπισθεί με μια επιμήκυνση του ελάχιστου ήδη κοινού παρονομαστή.
Εύλογα τίθεται το ερώτημα γιατί η ουσιαστική ενότητα που δεν μπορούν να διαμορφώσουν μεταξύ τους οι 27 θα προκύψει αν προστεθούν όλοι οι δυνητικοί εταίροι της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας.
Οι επόμενες βδομάδες θα δείξουν αν θα υλοποιηθεί η πρόταση της Πράγας αλλά και αν, σε περίπτωση που το ερώτημα απαντηθεί καταφατικά, η πρεμιέρα της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας μπορεί με τα σημερινά δεδομένα να είναι κάτι παραπάνω από ένα πυροτέχνημα χωρίς συνέχεια.
