Ο Λευκός Οίκος δεν θα χαρακτηρίσει την Ρωσία κράτος – χορηγό της τρομοκρατίας, δήλωσε ο Μπάιντεν, μια τοποθέτηση που εκ των πραγμάτων τερματίζει την σχετική συζήτηση που έχει ανοίξει με πρωτοβουλία του Ζελένσκι.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Πεσκόφ εξέφρασε την ικανοποίηση του για την στάση του Λευκού Οίκου.
Η δήλωση Μπάιντεν και η ρωσική ικανοποίηση καταγράφονται λίγες μέρες μετά την δήλωση Πεσκόφ, ότι όλες οι πολεμικές συγκρούσεις καταλήγουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Τα παραπάνω δείχνουν ότι παρά τις περί του αντιθέτου εντυπώσεις, οι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον λειτουργούν.
Επί πλέον γίνεται σαφές το αυτονόητο ότι αν υπάρχουν ανοιχτοί δίαυλοι επικοινωνίας, τότε ούτε το Κρεμλίνο, ούτε ο Λευκός Οίκος χρειάζονται την διαμεσολάβηση τρίτων, έναν ρόλο που διεκδικούν ο Ερντογάν και ο Μακρόν.
Τούτων λεχθέντων, κάθε πρωτοβουλία διαμεσολάβησης, έχει προφανή επικοινωνιακή σκοπιμότητα για τον Πούτιν, που μπορεί να ισχυρίζεται ότι πληθαίνουν οι ρωγμές στην ενότητα της Δύσης.
Είναι εμφανής η διαφορά της πολεμικής σύγκρουσης ΗΠΑ-Ρωσίας δι’ αντιπροσώπων στην Ουκρανία, από τις συγκρούσεις που καταγράφηκαν μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1989-91.
Τότε, στην Γιουγκοσλαβία το 1999 και στο Ιράκ το 2003, οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να επιβάλλουν μια τάξη πραγμάτων που δεν ήταν διατεθειμένοι να διαπραγματευτούν και κατά συνέπεια δεν υπήρχε ανάγκη ανοικτών διαύλων επικοινωνίας με τις αντίπαλες πλευρές.
Σήμερα. στον πόλεμο της Ουκρανίας. και οι δύο πυρηνικές υπερδυνάμεις γνωρίζουν ότι ο συμβιβασμός, αργά ή γρήγορα, είναι υποχρεωτικός μονόδρομος.
Μια πυρηνική υπερδύναμη δεν μπορεί να ηττηθεί σε έναν συμβατικό πόλεμο, την παραδοχή αυτή την γνωρίζουν τόσο η Ουάσιγκτον όσο και η Μόσχα.
Στην πορεία της κλιμάκωσης που κορυφώθηκε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, Λευκός Οίκος και Κρεμλίνο παρέκαμψαν την Ευρώπη και από ότι φαίνεται θα την παρακάμψουν όταν αποφασίσουν να τερματίσουν την σύγκρουση.