Η εκλογή της Λιζ Τρας στην ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος και στο πρωθυπουργικό αξίωμα της Βρετανίας, δεν θα τερματίσει την μετά Brexit αστάθεια και κρίση. Θα είναι ένα ακόμη κεφάλαιό της.
Η Τρας που ως επικεφαλής του Φόρειν Οφις έκανε γκάφες αντάξιες του «Μίστερ Μπιν», δεν έχει μέχρι στιγμής προσθέσει κάτι άξιο λόγου στο κενό στρατηγικής που χαρακτήριζε την θητεία του Τζόνσον στη Ντάουνιγκ Στρίτ. Η ανάδειξή της στην ηγεσία των Τόρις είναι αποτέλεσμα μιας λογικής κομματικής επετηρίδας αλλά και μιας ενότητας των μελών του κόμματος στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή.
Όταν μια έγκυρη εφημερίδα σαν τους Financial Times προειδοποιεί ότι φέτος το χειμώνα «θα πεθάνουν άνθρωποι» από το κρύο,όταν η Βρετανία εκτός Ε.Ε είναι βέβαιο ότι δεν θα γίνει Global Britain όπως διακήρυτταν οι οπαδοί του Βrexit αλλά η πιο εκτεθειμένη χώρα της Ευρώπης στην Τέλεια Καταιγίδα που θα δοκιμάσει τις αντοχές της Γηραιάς Ηπείρου, τότε τίποτε δεν είναι δεδομένο.
Ήδη, κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για την εκτόξευση των τιμών της ενέργειας, υποδηλώνουν ότι η βρετανική κοινωνία φθάνει στα όρια των αντοχών της και πλέον είναι πολύ πιθανόν να υπάρξει σοβαρή κοινωνική αναταραχή. Όχι σαν τις μάχες οπισθοφυλακής των ανθρακωρύχων του Κεντ το 1982 αλλά κινητοποιήσεις με μέτρο σύγκρισης την Γενική Απεργία του 1926.
Το Θατσερικό Μοντέλο με τις προσαρμογές και μεταρρυθμίσεις του από τον Μπλερ και τον Γκόρντον Μπράουν δεν μπορεί να σταθεροποιήσει πλέον την βρετανική κοινωνία. Μια κοινωνία η οποία ζητά κάτι πολύ περισσότερο από μια αξιόπιστη στρατηγική αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης που πυροδότησε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο.