Πριν από ένα χρόνο η πρωτιά των Σοσιαλδημοκρατών στις γερμανικές εκλογές αλλά και, λίγο μετά, η επανεκλογή του Κόστα στις πρόωρες εκλογές της Πορτογαλίας έδωσαν την αίσθηση μιας δυναμικής ολικής επαναφοράς της κεντροαριστεράς στη διακυβέρνηση των χωρών –μελών της Ε.Ε
Ένα χρόνο μετά, η άκρα δεξιά έχει ούριο άνεμο στα πανιά της και τείνει να γίνει συνολικά αποδεκτή ως μέρος της ευρωπαϊκής πολιτικής κανονικότητας με εξαίρεση την Γερμανία στη Γηραιά Ήπειρο και, πέραν του Ατλαντικού, τη μακρινή Βραζιλία, όπου ο Λούλα θεωρείται βέβαιο ότι θα επικρατήσει του ακροδεξιού Μπολσονάρο στις εκλογές που θα γίνουν στις αρχές Οκτωβρίου.
Στην Ιταλία η νίκη του συνασπισμού δεξιάς-ακροδεξιάς στις εκλογές στις 25.9.2022 έχει προεξοφληθεί, με τη νεοφασίστρια Μελόνι να αντιμετωπίζεται ήδη από τώρα ως η επόμενη πρωθυπουργός της χώρας.
Ιταλοί και Ευρωπαίοι, συνηθισμένοι στην νομιμοποίηση της άκρας δεξιάς στην Ιταλία από το 1994 ως παρουσιάσιμου κυβερνητικού εταίρου, επιχειρούν να πείσουν ότι η Μελόνι παρά τη ρητορική της είναι μια ρεαλίστρια η οποία δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα στην Ε.Ε
Αγωνιώδης είναι και η αναμονή στη Σουηδία όχι μόνον για το πότε ο Ερντογάν θα επιτρέψει στη χώρα να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και για την έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης στις 11.9.2022.
Τα δύο μπλοκ, η Αριστερά και η Δεξιά, βρίσκονται δημοσκοπικά σε απόσταση αναπνοής. Πρώτο κόμμα στο δεξιό μπλοκ είναι το ακροδεξιό Σουηδοί Δημοκράτες το οποίο σε περίπτωση εκλογικής νίκης είναι βέβαιο ότι θα διεκδικήσει την ηγεσία της κυβέρνησης.
Αναπάντεχη ανατροπή, καθώς στη Στοκχόλμη επί δεκαετίες η μόνη σταθερή κανονικότητα δεν ήταν άλλη από τη μακρά και συνεχή ηγεμονία των Σοσιαλδημοκρατών.
Τέλος, από αύριο Δευτέρα θα δοθούν στην δημοσιότητα τα αποτελέσματα της εσωκομματικής ψηφοφορίας στο Συντηρητικό Κόμμα για την εκλογή της/του διαδόχου του Τζόνσον.
Η Τρας θεωρείται βέβαιο ότι θα επικρατήσει του Σουνάκ σε μια στιγμή που οι Εργατικοί προηγούνται δημοσκοπικά με ασφαλές προβάδισμα. Οι εξελίξεις στο Συντηρητικό Κόμμα συμπίπτουν με ένα σκηνικό κοινωνικών διαμαρτυριών που δεν φαίνεται να μπορούν να ελεγχθούν ούτε από το Εργατικό Κόμμα αλλά ούτε και από τις Συνδικαλιστικές Συνομοσπονδίες.
Όλα τα παραπάνω, σε ένα βαρύ κλίμα λόγω του επερχόμενου σκληρού χειμώνα 2022-23, με δεδομένη την αδράνεια και την προσχηματική ενότητα της Ε.Ε., διαμορφώνουν ένα σκηνικό αναδίπλωσης που δίνει μια δεύτερη ευκαιρία στη λαϊκιστική και νεοφασιστική Δεξιά, παρά τα αδιέξοδα του Brexit και της 4ετίας Τραμπ.
