Ο Λαντάου στην μελέτη του για την εξωτερική πολιτική της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε χαρακτηρίσει την Τουρκία «επιτήδειο ουδέτερο». Όσοι επιχειρούν να προσεγγίσουν την εξωτερική πολιτική Ερντογάν σήμερα χρησιμοποιώντας αυτόν τον χαρακτηρισμό, κάνουν ένα θεμελιώδες λάθος: Η Τουρκία μπορεί να είναι ή να μην είναι επιτήδεια, ωστόσο δεν είναι ουδέτερη πλέον -όπως ήταν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ανήκει στη Δύση από την εξαγγελία του δόγματος Τρούμαν το 1947 και είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952.
Η συνάντηση Πούτιν-Ερντογάν στο Σότσι την επόμενη βδομάδα, πέντε και πλέον μήνες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, επισφραγίζει την παραμονή της Τουρκίας στην κανονικότητα των διμερών σχέσεων με τη Ρωσία, μια κατάσταση αποδεκτή εκ των πραγμάτων και από τις ΗΠΑ.
Εύλογα τίθεται το ερώτημα αν η Ουάσιγκτον έχει αποδεχθεί ότι η Τουρκία θα έχει μια μόνιμη διαφοροποίηση από τις άλλες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ ή αν απλά επενδύει στους επιχειρησιακούς αυτοματισμούς της Ατλαντικής Συμμαχίας αλλά και στη διαχρονική φιλοδοξία της Άγκυρας να διαδραματίζει κομβικό ρόλο στο στρατιωτικό σκέλος της συμμαχίας.
Ερώτημα: Αν/όταν αρχίσουν να συγκροτούνται οι σχηματισμοί μάχης του ΝΑΤΟ στα σύνορα με την πρώην ΕΣΣΔ τι θα κάνει η Τουρκία; Απάντηση: Εφόσον συμμετάσχει στην ανάπτυξη των νατοϊκών δυνάμεων στα ανατολικά σύνορα της Ρουμανίας κι εφόσον διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο στον νατοϊκό επιχειρησιακό σχεδιασμό στον Εύξεινο Πόντο, τότε (όσο δυνατή κι αν είναι η πολυδιάστατη διπλωματική υπερδραστηριότητά της…) θα βρεθεί επιχειρησιακά στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία.
Η Τουρκία υπακούει στους αυτοματισμούς του επιχειρησιακού σχεδιασμού του ΝΑΤΟ, μια μονόδρομη επιλογή. Οι ελιγμοί Ερντογάν με Μόσχα και με Τεχεράνη γίνονται με σημείο αναφοράς την συμμετοχή της Άγκυρας στην Ατλαντική Συμμαχία. Χωρίς την πλήρη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, η Άγκυρα δεν θα μπορούσε να έχει λόγο στην πλήρη ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στην Ατλαντική Συμμαχία.
Το όριο των διαφοροποιήσεων της Τουρκίας από τις ΗΠΑ είναι η βαρύνουσα συμμετοχή της στην νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Έτσι, άλλωστε, εξηγείται και ο εκνευρισμός της Άγκυρας για τη Σούδα και την Αλεξανδρούπολη, που δεν θα μπορούσαν σε καμιά περίπτωση να απειλήσουν την ασφάλεια της Τουρκίας αλλά μπορούν να απεξαρτήσουν τις ΗΠΑ από την βάση του Ιντσιρλίκ και από άλλες στρατηγικής σημασίας διευκολύνσεις.
