3.300 χιλιόμετρα, εννέα πόλεις, λεωφορεία, σταθμοί και φτηνά εστιατόρια, δωμάτια μικρών ξενοδοχείων, πολλά τσάγια και πολλά τσιγάρα. Ακολουθώντας δυο μεγάλα ποτάμια, τον Κιζίλιρμακ και τον Τίγρη.
Άνθρωποι λογιών- λογιών, νέοι, μεσήλικες, γέροι, άντρες, γυναίκες, αγόρια, κορίτσια. Μουσικές διαφορετικές, κουβέντες για την πολιτική και την κοινωνία, για την ζωή και για τον έρωτα και την αγάπη.
Ζεστή φιλοξενία παντού και από όλους, ανεξαρτήτως πολιτικών ιδεολογιών και γεωγραφίας, καταδεικνύοντας το πόσο σημαντική είναι για τους Τούρκους πολίτες η διαπροσωπική σχέση.
Μια Τουρκία γεμάτη ζωή, γεμάτη αλλαγές και ελπίδες αλλά και γεμάτη βαθιά μελαγχολία.
Μια Τουρκία που έχει εισέλθει για τα καλά στη μακρά προεκλογική περίοδο, η έκβαση της οποίας παραμένει ακόμα άγνωστη αλλά που όλοι όσοι μίλησαν με το KReport θεωρούν ότι θα αποτελέσει καταλύτη για το μέλλον της χώρας και της ευρύτερης της περιοχής.
Το οδοιπορικό στα βάθη της Ανατολίας έβαλε πρόσωπα και λόγια σε μια χώρα που στην Ελλάδα δύσκολα κατανοούμε και που εξακολουθούμε πεισματικά να την βλέπουμε μέσα από το πρίσμα του Ταγίπ Ερντογάν και των δηλώσεων των πολιτικών, βλέποντας το «δέντρο» και χάνοντας το «δάσος».
Τα ελληνοτουρκικά χάνονται σταδιακά όσο πιο νοτιοανατολικά πάει κανείς στην Τουρκία και στην θέση τους αναδεικνύονται η οικονομία και οι δυσκολίες της καθημερινής ζωής, πιο έντονα από οτι στην κεντρική Ανατολία. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στην κεντρική Ανατολία οι οικονομικές δυσκολίες είναι λιγότερες.
Βαθύς αντι-αμερικανισμός και αίσθημα ότι οι «ξένες δυνάμεις» επιβουλεύονται την ανάδειξη της Τουρκίας σε μια μεγάλη δύναμη στην κεντρική Ανατολία, ανησυχία για την περίοδο πριν τις εκλογές στην νοτιοανατολική.
Νέοι που δίνουν πια τους δικούς τους ρυθμούς, που ζουν όλο και πιο κοντά στις παγκόσμιες δυναμικές και που θέλουν περισσότερες αλλαγές στην χώρα τους.
Παραδόσεις που άλλοτε αναδεικνύονται ως μέρος μιας ευρύτερης «πολιτισμικής αντίστασης» και άλλοτε σβήνουν αργά αλλά σταθερά για να δώσουν την θέση τους σε υβριδικές ταυτότητες με βασικό γνώμονα τις ατομικές ελευθερίες και την δυνατότητα επιλογής του τρόπου ζωής.
Σιωπή πολλές φορές όσον αφορά την πρόθεση ψήφου αλλά και σταδιακή εξασθένιση του ΑΚΡ και του ΜΗΡ.
«Φαντάσματα» του παρελθόντος που σιγά-σιγά κρύβονται στην σκιά της δύναμης της ζωής αλλά που δεν εξαφανίζονται εύκολα.
Τραγούδια για περασμένους και αδύνατους έρωτες, για τον «ψεύτικο ντουνιά», για τις δυσκολίες της ζωής και για την αμείλικτη δύναμη του πεπρωμένου.
Ένα μωσαϊκό, και όχι «μάρμαρο» όπως έλεγε ο ιδρυτής των «Γκρίζων Λύκων» Αλπαρσλάν Τουρκές, που ξετυλίγεται μπροστά μας και που αλλάζει διαρκώς χρώματα και σχήματα.
Όπως όλες οι κοινωνίες του κόσμου, η Τουρκία δεν είναι εξαίρεση.
