Ο Μπάιντεν αρχίζει σήμερα την περιοδεία του στην Μέση Ανατολή σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της ευρύτερης περιοχής.
Η Pax Americana που προανήγγειλαν οι Μπους-Μπέϊκερ το 1991 μετά την Καταιγίδα της Ερήμου όχι μόνον δεν υλοποιήθηκε ποτέ αλλά μαζί της μοιάζει να κλείνει ένα κεφάλαιο της Ιστορίας.
Το Κεφάλαιο που άνοιξε το 1798 με την εκστρατεία του Βοναπάρτη στην Αίγυπτο και συνεχίσθηκε στον Μεσοπόλεμο με τις αυτοκρατορικές περιφερειακές φιλοδοξίες της Βρετανίας και της Γαλλίας, την μεταφορά μετά το 1956 της διπολικής αντιπαράθεσης ΗΠΑ-ΕΣΣΔ και τέλος την προσπάθεια των ΗΠΑ μετά το 1970 , να εγκαθιδρύσουν περιφερειακή ηγεμονία.
Σήμερα η ανάδυση περιφερειακών δυνάμεων στην περιοχή της Σαουδικής Αραβίας, της Αιγύπτου και του Ιράν, του Ισραήλ και της Τουρκίας, καθιστούν τουλάχιστον για το ορατό μέλλον αδύνατη την εγκαθίδρυση μονομερούς ηγεμονίας από μια μεγάλη δύναμη.
Η τοπική παρουσία των ΗΠΑ είναι συρρικνωμένη τη στιγμή που η παρουσία της Ρωσίας στην Συρία εγγυάται την μακροημέρευση του καθεστώτος Ασσαντ αλλά και την εξισορρόπηση της παρουσίας του Ιράν και των συμμάχων του στη χώρα.
Με τα σημερινά δεδομένα είναι απλώς θέμα χρόνου πότε η Κίνα θα κάνει αισθητή την παρουσία της στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή και την Νοτιοδυτική Ασία.
Μπορούν από μόνες τους οι δυνάμεις της περιοχής να εξυφάνουν ισορροπίες και συσχετισμούς που θα ελαχιστοποιούν αν όχι θα εκμηδενίζουν παρεμβάσεις από Μεγάλες Δυνάμεις που δεν ανήκουν στην περιοχή;
Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι εύκολη αλλά η περιοχή βρίσκεται μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 ανάμεσα σε αποσπασματικές αμερικανικές ενέργειες χωρίς συνέχεια όπως για παράδειγμα η αρχική στήριξη στην Αραβική Άνοιξη που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για να ξεπηδήσουν τζιχαντιστές κάθε είδους.
Η χειραφέτηση της Μέσης Ανατολής από την εν εξελίξει σύγκρουση Δύσης - Ρωσίας και τον ανταγωνισμό Δύσης - Κίνας καταγράφεται μέρα με τη μέρα ως μια ακόμη επιβεβαίωση μετάβασης σε έναν ολοένα πιο πολυπολικό και πολυκεντρικό και συνεπώς πιο ασταθή κόσμο.
Οι Άραβες συνομιλητές του Μπαιντεν στο Ριάντ είναι απαιτητικοί, δύστροποι και, πλέον, όχι δεδομένοι σύμμαχοι.
